Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Na dopyt uziaty byŭ miż inszym Ramuald Rajs „Bury”

    Pra toje, dzie buduć padłożany miny, kromie manciora wiedaŭ jaszcze jaho spolnik, jaki byŭ felczaram (sanitariuszam) u szpitali ŭ Staroj Wilejcy. Tolko ŭ listapadzie 1948 r. mancioru ŭdałoso zwiazacca z dochtaram Marozam. Ad peŭnaj kabiety, jakaja pryjechała da Biełagardu z Biełastoka, dawiedaŭso, szto leczyć jon…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Хроніка / Kronika

ЗАПІСЫ ЧАСУ (II.2024)

У свеце

     ад      Камэнтары / Komentarze
  • Алексей Навальны (1976-2024)
    Алексей Навальны (1976-2024)
  • 16 lutego zmarł w rosyjskim łagrze Aleksiej Nawalny, lider opozycji antykremlowskiej, uważany za największego oponenta prezydenta Rosji. Jego śmierć szerokim echem odbiła się w całym świecie. Światłana Cichanowskaja, która tego dnia uczestniczyła w konferencji w Monachium, osobiście przekazała wyrazy współczucia mieszkającej w tym mieście żonie Julii. W Internecie pojawiło się wiele komentarzy przebywających za granicą opozycjonistów białoruskich, którzy podkreślali, że katorżnicze warunki w rosyjskich łagrach są takie same jak w więzieniach w Białorusi. Zaapelowali, aby demokratyczny świat nie zapominał, że osadzonych w nich jest prawie 1,5 tys. więźniów politycznych na czele z laureatem Nagrody Nobla Alesiem Bialackim.
  • 27 stycznia Aleksander Łukaszenka spotkał się z Władimirem Putinem w obwodzie leningradzkim, gdzie obaj dyktatorzy wzięli udział w ceremonii otwarcia kompleksu memorialnego poświęconego pamięci radzieckich cywilów, którzy zginęli podczas II wojny światowej. Podczas swoich wystąpień Putin i Łukaszenka podkreślali dzisiejszą rolę Rosji i Białorusi w „walce z faszyzmem, który odradza się m.in. w Ukrainie i krajach bałtyckich”. Agresję Rosji na Ukrainę tłumaczono „atakiem na Rosję i napaścią na spokojne rosyjskie wsie i miasteczka, gdzie giną osoby starsze, kobiety i dzieci”.
  • 28 stycznia w Wilnie odbyła się akcja solidarności z ofiarami fali represji, która w końcu stycznia przetoczyła się w Białorusi. Wzdłuż alei Giedymina w centrum miasta ustawiły się dziesiątki osób z historycznymi biało-czerwono-białymi flagami i transparentami.
  • Na początku lutego wiceszef emigracyjnego Zjednoczonego Gabinetu Przejściowego Paweł Łatuszka i kierowany przez niego zespół Narodowego Zarządu Antykryzysowego przekazali Komisji Śledczej ONZ ds. Ukrainy w Wiedniu materiały, zawierające „dowody zbrodni wojennych” popełnionych przez Łukaszenkę i jego reżim. Dowody te dotyczą udziału białoruskich władz w nielegalnych wywózkach dzieci z okupowanego terytorium Ukrainy do Białorusi.
  • 8 lutego Ministerstwo Sprawiedliwości Litwy zarejestrowało nową prawosławną strukturę cerkiewną – egzarchat podporządkowany patriarsze Konstantynopola. Równolegle z nim w kraju działa eparchia (diecezja) należąca do Patriarchatu Moskiewskiego. Wyznanie prawosławne deklaruje ok. 100 tysięcy obywateli Litwy, z których większość należy do rosyjskiej mniejszości narodowej. Prawosławna jest też część wielotysięcznej diaspory białoruskiej.
  • W dniach 16-18 lutego w Wilnie odbył się XIII Międzynarodowy Festiwal „Wierszy na asfalcie”. W imprezie, już po raz trzeci  zorganizowanej poza granicami Białorusi, uczestniczyli głównie  twórcy, którzy z przyczyn politycznych byli zmuszeni do emigracji, a także goście z Białorusi i białoruscy pisarze z Podlasia. Przyznawaną podczas festiwalu nagrodę im. Michasia Stralcowa otrzymał Usiewaład Ścieburaka.
  • 19 lutego szefowie MSZ państw Unii Europejskiej zatwierdzili w Brukseli ustalenia potwierdzające poparcie dla dążenia narodu białoruskiego do stworzenia wolnej, demokratycznej, suwerennej i niezależnej Białorusi. Jednocześnie wyrażono głębokie zaniepokojenie działaniami reżimu Łukaszenki, wpływającymi na tożsamość narodową Białorusi, potwierdzając zarazem zaangażowanie władz UE we wspieranie i promowanie języka oraz kultury białoruskiej. Skrytykowane zostały również przygotowania władz w Mińsku do lutowych wyborów parlamentarnych i lokalnych.
  • 22 lutego liderka białoruskiej opozycji Swiatłana Cichanoskaja wystąpiła podczas obrad Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE w Wiedniu. Mówiła m.in. o więźniach politycznych w Białorusi i niedemokratycznych wyborach parlamentarnych, wezwała też do usunięcia przedstawicieli reżimu Łukaszenki z OBWE oraz wywierania większej presji na Mińsk przez Zachód. Oficjalna białoruska delegacja ostentacyjnie opuściła salę obrad.
Вярнуцца на галоўную старонку / Powrót na stronę główną

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У красавіку

    – 9(21).04.1835 г. у Віцебску нар. Ялегі Пранціш Вуль (сапр. Элегі Францішак Карафа-Карыбут), беларускі паэт. Удзельнічаў у  студзенскім паўстаньні, за што быў сасланы ў Сібір. Апошнія гады жыцьця правёў у Варшаве, дзе з Вінцэсем Каратынскім і Адамам Плугам стварыў беларускі …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (423) – 19.04.1602 г. пам. Ян Абрамовіч, ваявода менскі і смаленскі. Адукаваны чалавек, праціўнік езуітаў. Выдаўца „Катэхізіса” (1598 г.) з 300 рэлігійнымі песьнямі.
  • (144) – 19.04.1881 г. у в. Такары на Беласточчыне (сучасным памежжы з Рэспублікай Беларусь) нар. Усевалад Ігнатоўскі – выдатны беларускі гісторык, грамадзкі дзеяч. Скончыў у 1911 г. Юр’еўскі Унівэрсытэт у Тарту. У 1912-1914 гг. быў выкладчыкам у Віленскай жаночай гімназіі М. Вінаградавай, у  1914-1919 гг. -- Менскага Настаўніцкага Інстытуту. У час вайны ўключыўся ў нацыянальную ды палітычную дзейнасьць, быў між іншым членам Цэнтральнага Камітэту Беларускай Партыі Сацыялістаў Рэвалюцыянераў. У 20-ыя гады займаў шэраг дзяржаўных пасад у БССР. Меў вялікі ўплыў на праведзеньне працэсу беларусізацыі. З 1926 г. быў старшынёй Інстытуту Беларускай Культуры, а з 1928 г. прэзідэнтам Беларускай Акадэміі Навук. Напісаў больш за 30 навуковых прац, адна з найбольш вядомых гэта „Кароткі нарыс гісторыі Беларусі”. З 1930 г. прасьледаваны савецкімі ворганамі бяспекі. Пасьля аднаго з допытаў, 4.02.1931 г. пакончыў жыцьцё самагубствам. У 1937 г. жонка была асуджана на 8 гадоў лагераў, а двое сыноў расстраляных.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis