Pa prostu / Па-просту

  • Szucman z Nowaj Wioski

    Z cyklu "Płacz zvanoŭ" (Cz. 25)

    – Trzeba, żeby wszyscy Polacy chwycili się za prawo, bo jeśli Białorusy wezmą władzę w swoje ręce, to wszystkim będzie źle… Usim wiadomo, szto kali wosieniaj 1939 roku sawiety zajmali Zachodniuju Biełaruś, z wielkaj radaściu prywitali ich asobienno prawasłaŭnyja. Heto mieło swaje pryczyny, bo pad…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

A życcio biażyć

U nas Dziady byli nie ǔ listapadzie, ale na Prowady, na wiesnu, ali ni cełyja, tolki toja z jich, szto pamiatali: na mahiłki kłali jadu dla naszych bliskich, jakija pamiorli. Jich duszy pawinny byli heta zauważyć, szto ab jich pamiatajam, jak możam. Jaszcze astaǔlali na mahiłkach jadu dla tych pamiorszych, jakija wisieli pamiż żyćciom i śmierćju, ni mohuczy ǔwajci ǔ krajinu pamierszych.

Traktat w obronie papierowego Cz

Na dware duchata, nawat, jak dożdż i paśla dażdża, ceły czas duchata, bo nam burżuji zatruli cełuju ziamlu, i kidajucca na tych, chto palić drwowami ǔ piacze. Heta ni my trujam, heta wy. Chopić takoj haspadarki. Taki wokryk ściakaja pa jich jak wada pa huscy. Ali ja ni ab hetym budu siońnia pisać. Napiszu ab tom, chto czytają, a chto ni czytaja, i ci czytajuć maładyja, i chto hetyja naszyja maładyja. Musim wiedać, na czom stajim. Ja znaju, szto ludzi hultawatyja i niczoho ni choczuć wiedać. Tolki piszy jim miłyja kazki. Heta ni maja sprawa, miłyja kazki.

Migotanie

Jeśli nie zatrzymujemy kadru, to znaczy, że zaprzestaliśmy rozmyślania nad sprawą, nad rozwiązywaniem problemów, nad zastanawianiem się, jakie mechanizmy rządzą światem, i czy to dobre lub złe mechanizmy, i wtedy życie nasze staje się migotaniem – czytam znowu słowa z „Błon umysłu” Jolanty. Migocze również wszystko wokół nas i my wraz z tym tylko migoczemy. Tak chcemy?

Календарыюм

Гадоў таму

  • у ліпені-жніўні

    – у ліпені 1000 г. памерла князёўна полацкая, вялікая княгіня кіеўская Рагнеда. Разам з сынам Ізяславам адрадзіла беларускую, крывіцкую дзяржаву – Полацкае Княства. Першая ігуменьня ў Беларусі, у манастве – Анастасія. – 13 ліпеня 1260 г. войскі старабеларускай дзяржавы – …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (229) – 7.07.1796 г. у Малюшычах на Наваградчыне нар. Ян Чачот (пам. 23.08.1847 г. у Друскеніках), польскі і беларускі паэт, фальклярыст. Пісаў між іншым вершы на беларускай мове, баляды на польскай мове. Ягоная творчасьць інспіраваная была беларускім фальклёрам. Таксама сабраў ды выдаў каля 1000 беларускіх песень. Пахаваны ў Ротніцы пад Друскенікамі.
  • (161) – 7.07.1864 г. у Маладэчне адкрыта настаўніцкая сэмінарыя.
  • (156) – 7 (19) ліпеня 1869 г. у в. Дубейкава Мсьціслаўскага павету нар. Лявон Вітан-Дубейкаўскі, дзеяч нацыянальнага руху, інжынер будаўнік, паэт. Праектаваў м. ін. царкву ў Відзах і касьцёл у Дрысьвятах. Памёр 6 лістапада 1940 г. у Вільні, пахаваны на могілках Роса.
  • (143) – 7.07.1882 г. у фальварку Вязынка Менскага пав. нар. Янка Купала  (сапр. Ян Луцэвіч), народны пясьняр Беларусі, змагар за беларушчыну і Беларусь. Першы верш на беларускай мове „Мужык” апублікаваў у 1905 г. у газэце „Северо-Западный край”, першы зборнік вершаў „Жалейка” (1908), супрацоўнік а потым рэдактар „Нашай Нівы”. Найбольш вядомыя паэмы: „Курган” (1910), „Бандароўна”, „Магіла льва”, „Яна і я” (1913), драматычныя паэмы: „Адвечная песьня” (1910), „Сон на кургане” (1912), п’есы: „Паўлінка”, „Раскіданае гняздо” (1913), „Тутэйшыя” (1924). Памёр трагічна 28.06.1942 г. у Маскве.
  • (138) – 7.07.1887 г. у Віцебску нар. Марк Шагал, сусьветнай славы жывапісец, графік. У 1918-1919 гг. у Віцебску вёў майстэрню жывапісу, пасьля жыў у эміграцыі. Памёр 28.03.1985 г. у Сен-Поль-дэ-Ванс (Праванс, Францыя).
  • (133) – 7.07.1892 г. памёр у пас. Калымскі ў час экспэдыцыі Іван Чэрскі, геоляг, географ, дасьледчык Сібіры (нар. 15.05.1845 г. у Свольне на Віцебшчыне). За ўдзел у студзеньскім паўстаньні высланы ў Сібір. Яго імем названа сыстэма горных хрыбтоў у Якуціі Магаданскай вобл., хрыбет у Забайкальлі, Таварыства Беларусаў у Іркуцку.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com