Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Na dopyt uziaty byŭ miż inszym Ramuald Rajs „Bury”

    Pra toje, dzie buduć padłożany miny, kromie manciora wiedaŭ jaszcze jaho spolnik, jaki byŭ felczaram (sanitariuszam) u szpitali ŭ Staroj Wilejcy. Tolko ŭ listapadzie 1948 r. mancioru ŭdałoso zwiazacca z dochtaram Marozam. Ad peŭnaj kabiety, jakaja pryjechała da Biełagardu z Biełastoka, dawiedaŭso, szto leczyć jon…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Wspomnienie

Ćwierć wieku bez Jana

Jan Łapiński (1927-2000).

Każdy z nas ma większe lub mniejsze grono przyjaciół, którzy wesprą w trudnych chwilach, coś doradzą, a czasem wystarczy, że po prostu są w pobliżu. W moim życiu było kilku przyjaciół, wszyscy znacznie starsi ode mnie, ale pomimo to doskonale się rozumieliśmy, znajdowaliśmy wspólny język….

Opowieści białowieskie

Jak białowiescy chłopcy zostali Krakusami

Kandydaci na „Krakusów”. Białowieża, lato 1937 roku

W Białowieży w okresie międzywojennym funkcjonowało sporo różnych organizacji społecznych, związkowych, politycznych oraz o charakterze wojskowym. Po niektórych czas na tyle zatarł ślad, że obecnie trudno jest odtworzyć bardziej szczegółową ich historię. Do takich organizacji należy niewątpliwie Przysposobienie Wojskowe Konne „Krakusi”.  Pamięć o tej organizacji…

Opowieści białowieskie

Białowieża Anno Domini 1925

Członkowie LOPP przed siedzibą swojej organizacji, która mieściła się w Domu Jegierskim w Białowieży.

Jakimi sprawami żyła Białowieża w 1925 roku, tj. sto lat temu? Co się wtedy działo na terenie Puszczy Białowieskiej? Jeśli jesteście ciekawi, zapraszam do wyprawy w przeszłość. Najważniejszym wydarzeniem w 1925 roku było bez wątpienia powołanie Dyrekcji Lasów Państwowych w Białowieży – największej na tym…

Opowieści bialowieskie

Białowieskie trofea księcia Alberta I

Organizator książęcego polowania Józef Newerly (z siwą brodą) przy upolowanym jeleniu

Ostatni zabór rosyjski (1795-1915) zapisał się w historii Puszczy Białowieskiej między innymi wielkimi łowami, urządzanymi dla panujących carów i ich gości. Zapoczątkował je w 1860 roku car Aleksander II. W 1894 roku polował tutaj Aleksander III. A ostatni car Rosji, Mikołaj II – w 1897,…

Losy białowieżan

Pogmatwany los strzelca Jana Nagulina

Chodząc od lat po cmentarzu w Białowieży często natykałem się na grób Jana Nagulina. Nie dawało mi spokoju jego nietutejsze, rosyjskie nazwisko. Domyślałem się, że ten mężczyzna był jednym z żołnierzy formacji białoruskiej lub ukraińskiej, którzy brali udział w walkach z Armią Czerwoną w 1920…

Białowieskie opowieści

Czuczelnik

Nieżyjący już od prawie trzydziestu lat Mikołaj Buszko z Białowieży miał dwa przydomki: Melnik i Czuczelnik. Pierwszego z nich używali przeważnie ci mieszkańcy, którzy urodzili się jeszcze przed I wojną światową i pamiętali, że ojciec Mikołaja posiadał wiatrak, którym mełł im mąkę. A więc, po…

Białowieskie opowieści

Katolicka msza w carskim pałacu

Katolicy na schodach pałacu carskiego w Białowieży Ze zbiorów Andrzeja Buszko

Przed I wojną światową Białowieża posiadała dwie cerkwie –  parafialną i cmentarną oraz nieistniejącą już żydowską bożnicę, która znajdowała się przy ulicy Stoczek, na placu za obecnym sklepem „Pod Sarenką”. Katolików było tutaj niewielu, starsi mieszkańcy wspominali, że zaledwie trzy rodziny. Nieco więcej ich mieszkało…

Białowieskie opowieści

Wnuk carskiego ogrodnika

Leśniczy Włodzimierz Sac przy swoim ulubionym dębie Ze zbiorów Walentyny Sac

Ród Saców w Białowieży wprawdzie nie należy do najliczniejszych, ale jego przedstawiciele w miejscowej społeczności są na ogół znani i poważani. Sacowie to zazwyczaj ludzie zdolni, utalentowani, a wielu z nich piastowało lub piastuje różne ważne stanowiska. Dla przykładu Jan Sac pracował niegdyś jako carski…

In memoriam

Odszedł Borys Russko

Do pełnych 95 lat zabrakło Mu miesiąc i kilka dni. Tej rocznicy urodzin, którą chciał uroczyście świętować w gronie rodziny i przyjaciół, nie doczekał. Odszedł od nas 7 sierpnia 2024 roku. Borys Russko – pułkownik WP w stanie spoczynku, a przede wszystkim znakomity, oryginalny poeta…

Białowieskie opowieści

Pamiątka po Batorym

Na Górze Batorego w początku XX wieku

Obiekt geograficzny o nazwie Góra Batorego jest powszechnie znany mieszkańcom regionu Puszczy Białowieskiej. Wiedzą o nim również turyści poszukujący na puszczańskich szlakach różnych ciekawostek historycznych i przyrodniczych. I choć nie zawsze potrafią to miejsce szybko odnaleźć, to w końcu przy pomocy mapy i informacji uzyskanych…

Календарыюм

Гадоў таму

  • У красавіку

    – 9(21).04.1835 г. у Віцебску нар. Ялегі Пранціш Вуль (сапр. Элегі Францішак Карафа-Карыбут), беларускі паэт. Удзельнічаў у  студзенскім паўстаньні, за што быў сасланы ў Сібір. Апошнія гады жыцьця правёў у Варшаве, дзе з Вінцэсем Каратынскім і Адамам Плугам стварыў беларускі …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (192) – 21.04.1833 г. у Мастаўлянах нар. Віктар Отан Каліноўскі (пам. 6.11.1862 г.), родны брат Кастуся Каліноўскага. Вучыўся ў Сьвіслачы, Гародні, Маскве, Пецярбургу. Вывучаў старадаўнія беларускія і літоўскія рукапісы. Сабраў каля 5000 рукапісаў і кніг, прысьвечаных Старабеларускай дзяржаве. Памёр на сухоты.
  • (122) – 21.04.1903 г. у Барысаве нар. Мікола Аляхновіч, літаратурны крытык ад 1926 г. Закончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленьне пэдагагічнага факультэта БДУ, працаваў навуковым супрацоўнікам Інстытуту Літаратуры і Мастацтва АН БССР. У 1936 г. быў рэпрэсаваны, у ссылцы на Калыме (1938 – 1942), у Іркуцкай і Карагандзінскай абласьцях. У 1957 г. рэабілітаваны, жыў у Ленінградзе. Памёр 9.04.1959 г.
  • (102) – 21.04.1923 г. памёр Ігнат Канчэўскі, паэт, філёзаф і публіцыст (нар. у 1896 г. у Вільні), аўтар эсэ „Адвечным шляхам” (Вільня 1921) пра драматызм гістарычнага лёсу Беларусаў.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis