Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Za rasstreł kaniec kancoŭ nikoho nie abwinawacili

    Potym Jurczeniu na UB dapytwali jaszcze czatery razy. Na kaniec pry prysustwi prakuratara. Jurczenia szczacielno raskazwaŭ, jak zaŭdawaŭ Niemcam ludziej, jakich pośle rasstralali. Nadto nie piareczyŭ toża, kali pytali jaho, ci heto praŭda, szto świedczyli ludzi. Na kaniec 15 stycznia 1953 r. pryznaŭso da winy,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Kaliś pisali

Więźniowie Sołówek: Społeczna Struktura i Metody Represji

z cyklu "Wspomnienia z katorgi sowieckiej", cz. 13

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. Foto Wikipedia

Drugą z kolei grupę według liczebności stanowili zamożni włościanie („kułaki”). W latach 1925-26 przysyłano tu istotnie zamożnych włościan, przeważnie z Kaukazu północnego, Donu i Kubanii, później zaś, z rozpoczęciem gwałtownej kolektywizacji, przysyłano włościan zupełnie biednych przeważnie za odmowę wstąpienia do kołchozu lub agitację przeciwko niemu….

Kaliś pisali

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. Ucieczki więźniów

(Wspomnienia z katorgi sowieckiej, cz. 8)

Zima zbliżała się ku końcowi. Niebawem miało nastąpić dwuipółmiesięczne lato sołowieckie, z białymi nocami, z przeraźliwie krzyczącymi czajkami i otwarciem nawigacji na Sołowki. Podczas pracy lub też wychodząc z baraku, aby odetchnąć nieco świeżym powietrzem, patrzałem w stronę Sołowek i zadawałem sobie pytanie: „Czy długo…

Kaliś pisali

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. Prace na lądzie. Odżywianie

(Wspomnienia z katorgi sowieckiej, cz. 7)

Prace na lądzie Aby wycisnąć ze skazańców możliwie największe dla siebie korzyści, władze Sołowek wysyłały znaczną ilość więźniów na roboty lądowe przeprowadzane przez różne instytucje państwowe. Najwięcej pracowało na Uchcie przy budowie szosy w pobliżu granicy finlandzkiej, a posłano tu więźniów dlatego, że nikt z…

Kaliś pisali

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. Sylwetki życia wewnętrznego baraku. Warsztaty pracy na Sołowkach

(Wspomnienia z katorgi sowieckiej, cz. 6)

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. Foto Wikipedia

Sylwetki życia wewnętrznego baraku W ciemnym kącie, na górnych pryczach, kilku bladych, wynędzniałych osobników z niezwykłym zapałem gra w karty. Wszelka gra hazardowa jest tu surowo wzbroniona, a winnym udziału w niej grożą ciężkie kary administracyjne. Nie zwracano na to jednak uwagi i grano wszędzie…

Kaliś pisali

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. W baraku

(Wspomnienia z katorgi sowieckiej, cz. 5)

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. Foto Wikipedia

W baraku W baraku wre jak w garnku. Każdy pcha się i biega, szukając „najlepszego” miejsca. Młodzi lokują się na górnych pryczach, starsi na dolnych, znacząc zajęte miejsca ułozeniem swego pakunka. Wreszcie szukanie miejsc zostało ukończone, rotę podzielono na „wzwody” (rodzaj naszych plutonów), odprawiono apel,…

Kaliś pisali

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. Ucieczka do Sowietów

(Wspomnienia z katorgi sowieckiej)

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. Foto Wikipedia

Społeczeństwo polskie przyglądając się z dala wielkiej tragedii narodów Rosji jeżeli i ciekawi się sprawami Wschodu – to o tyle tylko o ile bezpośrednio zahaczają one o interesy polskie. Niektórzy ze wstrętem odwracają się od dzikiej wiwisekcji dokonywanej na narodach Rosji, słusznie obawiając się przeniesienia…

Календарыюм

Гадоў таму

  • У сакавіку

    – забойства язычнікамі ў 1250 г. ігумена Лаўрышаўскага манастыра, прападобнага Елісія, кананізаванага як сьвяты Беларусі. – 31.03.1785 г. у Варшаве памёр Антоні Тызэнгаўз (нар. у 1733 г. у Новаельні на Гродзеншчыне), палітычны і грамадзкі дзеяч ВКЛ, асьветнік, з 1765 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (240) – 31.03.1785 г. у Варшаве памёр Антоні Тызэнгаўз (нар. у 1733 г. у Новаельні на Гродзеншчыне), палітычны і грамадзкі дзеяч ВКЛ, асьветнік, з 1765 г. падскарбі надворны літоўскі, гродзенскі стараста. Быў ініцыятaрaм развіцьця прамысловасьці, рамяства і культуры ў Гродне, пазьней – у Паставах, дзе правёў апошнія гады жыцьця. Пахаваны ў Жалудку.
  • (56) – 31.03.1969 г. пам. у Чыкага (ЗША) Мікола Шчаглоў-Куліковіч (нар. 4.04.1893 г. на Смаленшчыне) кампазытар, этнограф, паэт. Выпускнік Маскоўскай Кансэрваторыі. Працаваў настаўнікам музыкі, з 1939 г. быў дырыжорам сымфанічнага аркестра Усебеларускага Радыёкамітэту ў Менску. У час нямецкай акупацыі займаўся творчай працай у Менску. З 1950 г. жыў у ЗША. У 1950 г. заснаваў у Нью-Ёрку беларускі хор, потым  кіраваў беларускімі хорамі ў Кліўлендзе й Чыкага. Пакінуў вялікую музычную спадчыну; быў аўтарам опэр, сымфоній, вакальных твораў, апрацовак народных песень. Пахаваны на могілках сьв. Адальбэрта ў Чыкага.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis