Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Za rasstreł kaniec kancoŭ nikoho nie abwinawacili

    Potym Jurczeniu na UB dapytwali jaszcze czatery razy. Na kaniec pry prysustwi prakuratara. Jurczenia szczacielno raskazwaŭ, jak zaŭdawaŭ Niemcam ludziej, jakich pośle rasstralali. Nadto nie piareczyŭ toża, kali pytali jaho, ci heto praŭda, szto świedczyli ludzi. Na kaniec 15 stycznia 1953 r. pryznaŭso da winy,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Нашы чытачы

Солтыс чытае „Часопіс”

Мікалай Кардаш – ураджэнец Семяноўкі Нараўчанскай гміны Гайнаўскага павета. Быў адным з дзяцей сялянскай сям’і. Яго дзяцінства прайшло ў вёсцы. Хадзіў у пачатковую школу ў родным сяле. Тут беларуская мова была адным з абавязковых прадметаў навучання. Дома дапамагаў бацькам у працы на гаспадарцы.

Далей пайшоў вучыцца ў прафесійную школу ў Гайнаўцы — на столяра. Палюбіў гэтую прафесію. Калі стаў паўналетнім, яго прызвалі ў армію. Быў здатным салдатам і службу ў войску закончыў з двумя гэтак званымі „бэлькамі” на пагонах мундзіра, быў капралем. 

На заработкі ездзіў на айчынныя і замежныя вялікія новабудоўлі. Аднак цягнула яго ў родную вёску, да сваіх людзей і ён вярнуўся ў бацькоўскі родны дом, у якім зараз жыве. Цяпер яго драўляны і таму найбольш прыязны чалавеку дом адзін з прыгажэйшых у Семяноўцы. Ён адмыслова ашаляваны ды густоўна памаляваны. Панадворак у солтыса мае нешта такое блізкае, свойскае – ён здаўна, між іншым, з жураўлём пры студні.

Вяскоўцы выбралі Мікалая Кардаша на солтыса. Я быў таксама солтысам і мы падружылі. Мы любім нашае вясковае жыццё-быццё. Ужо будзе нямала гадоў, як семяноўскі солтыс пачаў чытаць „Часопіс”. Я яго толькі заахвоціў да чытання беларускага штомесячніка. У нас ён самым лепшым ды пажаданым госцем. Мы ад яго многа чаго што даведваемся. „Часопіс” для нас цікавая газета і мы будзем яе чытаць.

Тэкст і фота Янкі Целушэцкага

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У сакавіку

    – забойства язычнікамі ў 1250 г. ігумена Лаўрышаўскага манастыра, прападобнага Елісія, кананізаванага як сьвяты Беларусі. – 31.03.1785 г. у Варшаве памёр Антоні Тызэнгаўз (нар. у 1733 г. у Новаельні на Гродзеншчыне), палітычны і грамадзкі дзеяч ВКЛ, асьветнік, з 1765 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (161) – 22.03.1864 г. быў павешаны ў Вільні Кастусь Каліноўскі.
  • (104) – 22.03.1921 г. у Вільні выйшаў першы нумар газэты „Беларускі Звон”, якога выдаўцом ды рэдактарам быў Францішак Аляхновіч. Газэта выдавалася да 24.02.1923 г.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis