Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (4)

    Syne, kab adkapać ich, paprasili Bronisia Czarnamysaho z susiednich Klabanaŭcaŭ. Toj uziaŭ z saboju jaszcze dvoch mużczyn i noczu pajechali na miesca tragedii. Kali paczali raskopvać jamu, z siaredziny trysnuła kroŭ. Pamału vyciahnuli dva trupy Sidaroviczaŭ i pa cichu pryviaźli ich da Kundziczaŭ. Myła ich…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    13. Stan nevyznačanosti

    Orła wrona nie pokona! [Antykomunistyčne hasło v vojennum stani v Pôlščy.] Statut Białoruskiego Zrzeszenia Studentów (BAS) pisavsie mnoju miêseci dva. Odnočasno my začali vyšukuvati „našych” studentuv u akademikach raznych vyžšych škôł u Varšavi i psychologično pudhotovlati jich do toho, što budemo rejestrovati biłoruśku studenćku organizaciju… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Нашы чытачы

Солтыс чытае „Часопіс”

Мікалай Кардаш – ураджэнец Семяноўкі Нараўчанскай гміны Гайнаўскага павета. Быў адным з дзяцей сялянскай сям’і. Яго дзяцінства прайшло ў вёсцы. Хадзіў у пачатковую школу ў родным сяле. Тут беларуская мова была адным з абавязковых прадметаў навучання. Дома дапамагаў бацькам у працы на гаспадарцы.

Далей пайшоў вучыцца ў прафесійную школу ў Гайнаўцы — на столяра. Палюбіў гэтую прафесію. Калі стаў паўналетнім, яго прызвалі ў армію. Быў здатным салдатам і службу ў войску закончыў з двумя гэтак званымі „бэлькамі” на пагонах мундзіра, быў капралем. 

На заработкі ездзіў на айчынныя і замежныя вялікія новабудоўлі. Аднак цягнула яго ў родную вёску, да сваіх людзей і ён вярнуўся ў бацькоўскі родны дом, у якім зараз жыве. Цяпер яго драўляны і таму найбольш прыязны чалавеку дом адзін з прыгажэйшых у Семяноўцы. Ён адмыслова ашаляваны ды густоўна памаляваны. Панадворак у солтыса мае нешта такое блізкае, свойскае – ён здаўна, між іншым, з жураўлём пры студні.

Вяскоўцы выбралі Мікалая Кардаша на солтыса. Я быў таксама солтысам і мы падружылі. Мы любім нашае вясковае жыццё-быццё. Ужо будзе нямала гадоў, як семяноўскі солтыс пачаў чытаць „Часопіс”. Я яго толькі заахвоціў да чытання беларускага штомесячніка. У нас ён самым лепшым ды пажаданым госцем. Мы ад яго многа чаго што даведваемся. „Часопіс” для нас цікавая газета і мы будзем яе чытаць.

Тэкст і фота Янкі Целушэцкага

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У лістападзе

    505 – 1519 г. Заканчэньне пабудовы Барысаглебскай царквы ў Навагарадку, помніка архітэктуры готыкі. 445 – 1579 г. Пераўтварэньне Віленскай Езуіцкай Акадэміі ў Віленскі Унівэрсытэт – першы унівэрсытэт ва ўсходняй Эўропе. 405 – 1619 г. Надрукаваньне „Грамматики словенския правильная синтагма” Мялеція Сматрыцкага. 325 …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (456) – У 1568 г. пачала дзейнасьць заблудаўская друкарня ў маёнтку Рыгора Хадкевіча, у якой друкаваліся кірылічныя кнігі, між іншым „Евангельле вучыцельнае” (1569) і „Псалтыр з Часасловам” (1570).
  • (208) – 4.11.1816 г. у мястэчку Кублічы каля Лепеля нар. Арцём Вярыга-Дарэўскі (пам. у ссылцы ў Сібіры ў 1884 г.), паэт, драматург, публіцыст. Быў сябрам У. Сыракомлі, В. Дуніна-Марцінкевіча. Пісаў на беларускай і польскай мовах. Запачаткаваў беларускія пераклады творчасьці А. Міцкевіча, між іншым пераклаў „Конрада Валенрода”.
  • (137) – 4.11.1887 г. у Капылі, Слуцкага павету нар. Зьміцер Жылуновіч (літаратурны псэўданім Цішка Гартны, замучаны савецкай бясьпекай 11.04.1937 г.), пісьменьнік, выдатны беларускі дзяржаўны дзеяч. Пісаць пачаў у 1908 г. у „Нашай Ніве”.
  • (109) – у лістападзе 1915 г. у выніку стараньняў беларускіх нацыянальных дзеячаў (падчас нямецкай акупацыі) пачалі адкрывацца на Віленшчыне першыя беларускія школы.
  • (95) – 4.11.1929 г. у в. Таргуны каля Докшыц нар. Сяргей Карніловіч, выпускнік Гімназіі імя Янкі Купалы ў Віндышбэргэрдорфе (Нямеччына). З 1949 г. жыў у эміграцыі ў Кліўленд (ЗША). Адзін з самых актыўных арганізатараў беларускага грамадзка-рэлігійнага жыцьця ў гэтым горадзе, між іншым

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis