Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Смяротная перастрэлка з-за бел-чырвона-белай сімволікі?

6 кастрычніка на мінскіх Лясных могілках пахавалі 31-гадовага супрацоўніка ІТ-кампаніі Epam Systems Андрэя Зельцара. 28 верасня згінуў ён у сваёй кватэры ад кулі функцыянера КДБ, якога смяротна параніў страляючы ў яго з паляўнічай вінтоўкі. Трагедыя разыгралася на вачах жонкі, якая ўсё здарэнне зняла на відэа.

Штурм сілавікоў на кватэру „айцішніка” паводле афіцыйных звестак адбыўся ў рамках антытэрарыстычнай аперацыі. Зэльцара нібыта намерылі як падазронага ў планаванні тэракту. Яшчэ ў дзень трагедыі дзяржаўныя тэлеканалы паказалі відэазапіс здарэння, які выклікае шмат пытанняў. Перадусім не дае адказу, хто стрэліў першы. Магчыма, гаспадары кватэры ўспрынялі акцыю сілавікоў як бандыцкі напад, каб іх абакрасці.

Сяброўка пакойнага „айцішніка” на адным з інтэрнет-парталаў расказала, што Андрэй Зэльцар, калі ў жніўні мінулага года пачаліся масавыя пратэсты, апублікаваў у Інстаграме дзве фатаграфіі з бел-чырвона-белай сімволікай. Пад адной заклікаў людзей аб’яднацца і „ісці да канца”. Гэта паводле яе магло быць прычынай трагічнай акцыі сілавікоў. Бо на загад Лукашэнкі ў краіне масава цяпер ловяць усіх, хто ўздымаў ці ўздымае бел-чырвона-белыя колеры, якія афіцыйна рэжым лічыць экстрэмісцкімі.

Такія меркаванні з’явіліся таксама ў каментарах у Інтэрнэце. Улады наогул забаранілі пісаць пра гэтае здарэнне. Праваабаронцы лічаць, што за каментары вакол „справы Зельцара” затрымана каля 200 асоб. Маюць за гэта крымінальныя справы паводле артыкула 369 і 130 кк („Абраза прадстаўніка ўлады” і „Распальванне сацыяльнай варожасці”).

Адразу пасля здарэння была затрымана жонка Зельцара. На жанчыну таксама заведзена крымінальная справа за саўдзел у забойстве байца КДБ. Спачатку трапіла яна ў ізалятар на Акрэсціна, дзе ў камеры адключылі ацяпленне. Пазней перавезлі яе ў следчы ізалятар на Валадарскага. Пад канец кастрычніка апынулася ў псіхіятрычным шпіталі ў Навінках пад Мінскам.

На пахаванне Андрэя Зельцара прыйшло некалькі дзясятак асоб. Труну з нябожчыкам з моргу адразу перавезлі на могілкі. Бацькі хацелі зладзіць развітанне з сынам у рытуальнай зале, але ніводная пахавальная служба не схацела прыняць такога заказу.

Цырымонія пахавання забітага функцыянера КДБ мела дзяржаўны характар. Прысутны на ёй былы кіраўнік Генеральнага штабу Узброеных сілаў Беларусі сказаў, што „за аднаго забітага супрацоўніка КДБ трэба забіць дваццаць ці нават сто чалавек”. У Інтэрнэце адразу з’явіліся каментары, што гэтак рабілі нацысты падчас вайны.

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (452) – У 1573 г. апрацаваны і прадстаўлены да зацьвярджэньня кандыдатам на трон Рэчы Паспалітай Генрыхам Валезіюшам прывілеі для шляхты, паводле якіх між іншым яна свабодна выбірала караля.
  • (129) – 2.06.1896 г. у Гайніне Слуцкага павету нар. Пётр Татарыновіч, беларускі каталіцкі святар, нацыянальны дзеяч, між іншым пераклаў на беларускую мову „Quo vadis” Генрыка Сянкевіча. Памёр у Рыме 3.09.1978 г.
  • (120) – 2(15).06.1905 г. у г. Веліж, Віцебскай губэрні. нар. Юрка Віцьбіч (сапраўднае прозьвішча Георгій Шчарбакоў) – пісьменьнік. Закончыў гімназію. Друкаваўся з 1929 г. У час нямецкай акупацыі праяўляў вялікую пісьменьніцкую актыўнасьць, ягоныя творы былі друкаваны ў многіх часопісах. Выдаў у той час два зборнікі публіцыстыкі „Вяліскія паўстанцы” ды „Нацыянальныя Сьвятыні”. У Нямеччыне ў 1946 годзе разам з Н. Арсеньневай

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com