Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Byli heto zwyczajnyja bandyty, ale prykidwalisa, szto jany – „Wojsko Polskie”

    U Pałudniowym Wostrawie zaraz na paczatku wioski staić charoszy dom z gankam, u jakim kaliś żyła siamja Ściapana Chmialeŭskaho. Heto byŭ moj daloki swajak. Dom staić pusty jak paru let tamu pamiarła niawiestka Żenia, a trochi raniej jaje mużyk Tolik. Dziciej u ich nie było….ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Хроніка / Kronika

Нацыяналісты не здаюцца, хаця слабеюць

     ад      Камэнтары / Komentarze

19 лютага праз Гайнаўку прайшоў чарговы Марш выклятых жаўнераў, які выклікае супраціў нашай меншасці як і многіх палякаў. Ён ёсць арганізаваны крайне правымі нацыяналістычнымі арганізацыямі як яўная правакацыя, бо ўсхваляе капітана Рамуальда Райса „Бурага”, які зімою 1946 г. камандаваў пацыфікацыяй пяці беларускіх вёсак на Падляшшы. У полымі паленых дамоў і стрэлаў з карабінаў загінула тады 79 нявінных людзей, у тым ліку жанчыны і дзеці. Польскі Інстытут нацыянальнай памяці прызнаў яго вінаватым у злачынствах з прыкметамі генацыду за гібель цывільных ахвяраў з-за іх нацыянальнай і рэлігійнай прыналежнасці. 

Ушанаванне ахвяраў „выклятых жаўнераў” перад гайнаўскім магістратам Фота Зміцера Косціна
Ушанаванне ахвяраў „выклятых жаўнераў” перад гайнаўскім магістратам
Фота Зміцера Косціна

У мінулым годзе гэты марш не адбыўся, бо ўсе тэрміны бліжэй 1 сакавіка, калі прыпадае дзяржаўнае свята выклятых жаўнераў, былі заняты грамадскай арганізацыяй Грамадзяне РП для сваіх мерапрыемстваў. Таму ў гэтым годзе нацыяналісты вырашылі правесці яго тыдзень раней. І так як у мінулых гадах сваю контракцыю правяла ініцыятыва Вечная памяць з Гайнаўкі – хвілінай маўчання і малітвай. Гарэлі знічы пастаўленыя на скверыку каля гарадской управы у выглядзе лічбы 79 – толькі, колькі было ахвяр таго жудаснага злачынства. Удзельнікі трымалі таксама ў руках лісты паперы з выпісанымі імёнамі і прозвішчамі некаторых з іх. Адслужана была таксама паніхіда ў гайнаўскім праваслаўным саборы.

Насуперак гэтаму праз горад прайшлі нацыяналісты. Ідучы ад касцёла Узвышэння крыжа св. да Гайнаўскага дому культуры. Неслі яны ў руках м.інш. партрэт „Бурага”. Актывісты з руху Грамадзяне РП спрабавалі заблакаваць ім дарогу, клаўшыся з белымі кветкамі ў руках на вуліцы. Іх хутка выносілі паліцыянты, што ахоўвалі марш. У блакадзе ўдзельнічаў між іншым ураджэнец Уроцлава, нашчадак падляшскіх беларусаў, які ў руцэ трымаў бел-чырвона-белы сцяг свабоднай Беларусі.

Блакада лютаўскага маршу з бел-чырвона-белым сцягам Радыё Рацыя
Блакада лютаўскага маршу з бел-чырвона-белым сцягам
Радыё Рацыя

Грамадскі супраціў адносна гайнаўскага маршу прыносіць ужо пэўныя рэзультаты. У гэтым годзе налічваў ён толькі некалькі дзесяткаў асоб, значна менш чымсьці раней. Не быў таксама ўжо такі галосны і трывожны як калісь.

Затое ініцыятыва Вечная памяць не адпускае. Яе актывісты звярнуліся да гарадскіх уладаў, каб у Гайнаўцы ўсталяваць мемарыяльную шыльду ў памяць 79-ці жыхароў падляшскіх вёсак, закатаваных жаўнерамі „Бурага”. Бургамістр горада Ежы Сірак адразу такую ідэю падтрымаў.

Вярнуцца на галоўную старонку / Powrót na stronę główną

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У красавіку

    – 9(21).04.1835 г. у Віцебску нар. Ялегі Пранціш Вуль (сапр. Элегі Францішак Карафа-Карыбут), беларускі паэт. Удзельнічаў у  студзенскім паўстаньні, за што быў сасланы ў Сібір. Апошнія гады жыцьця правёў у Варшаве, дзе з Вінцэсем Каратынскім і Адамам Плугам стварыў беларускі …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (371) – у пачатку красавіка 1654 г. пад Масквой пачалі зьбірацца войскі з намерам зьнішчальнай агрэсіі супраць беларускіх земляў – Вялікага Княства Літоўскага.
  • (179) – 4.04.1846 г. у Вільні памёр Лявон Бароўскі (нар. 27.05.1784 г. у Пінску), літаратуразнавец, пэдагог і публіцыст. У  1807-1811 гг. выкладаў рыторыку і паэтыку ў Сьвіслацкай гімназіі, з 1814 г. выкладаў літаратуразнаўства і красамоўства ў Віленскім унівэрсытэце, а ў 1831-1842 гг. -- у Віленскай духоўнай акадэміі.
    ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ
  • (136) – 4.04.1889 г. у Баяршчыне каля Лепля на Віцебшчыне нар. кс. Віталь Хамёнак, дзеяч беларускага хрысьціянскага руху. З 1925 г. служыў у Друйскім кляштары айцоў мар’янаў. У 1938 г. разам з іншымі беларускімі сьвятарамі дэпартаваны з Друі ў цэнтральную Польшчу. Памёр 24.12.1971 г. у кляштары айцоў мар’янаў у Скурцы каля Седлец.
  • (134) – 4(16).04.1891 г. на Сакольшчыне нар. Язэп Варонка, старшыня і міністр замежных спраў Народнага Сэкратарыята Беларускай Народнай Рэспублікі (21.02. – 23.07.1918 г.), удзельнічаў у падрыхтоўцы і правядзеньні Першага Усебеларускага Зьезду ў Менску ў сьнежні 1917 г., быў старшынёй Выканаўчага Камітэту Зьезду,
    ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ
  • (132) – 4.04.1893 г. нар. на Смаленшчыне Мікола Шчаглоў-Куліковіч – кампазытар, этнограф, паэт. Выпускнік Маскоўскай Кансэрваторыі. Працаваў настаўнікам музыкі, з 1939 г. быў дырыжорам сымфанічнага аркестра Усебеларускага Радыёкамітэту ў Менску. У час нямецкай акупацыі займаўся творчай працай у Менску. З 1950 г. жыў у ЗША. У 1950 г. заснаваў у Нью-Ёрку беларускі хор, потым  кіраваў беларускімі харамі ў Кліўлендзе й Чыкага. Памёр 31.03.1969 г. Пакінуў вялікую музычную спадчыну; быў аўтарам опэр, сымфоній, вакальных твораў, апрацовак народных песень.
  • (121) – 4.04.1904 г. у Александрове каля Дзісны нар. кс. Юры Кашыра. З 1925 г. уступіў у кляштар айцоў мар’янаў у Друі. У ІІ сусьветную вайну вёў душпастырскую дзейнасьць у Росіцы на Віцебшчыне. 18.02.1943 г. быў спалены з вернікамі ў Росіцы падчас нямецкай карнай экспэдыцыі.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis