У канцы лютага ў Беластоцкім абласным аддзеле мастацтва адбыўся арганізацыйны сход кампазітараў Беластока. На ім было выбрана арганізацыйнае бюро кампазітараў заходніх абласцей БССР.Пісала „Вольная праца” і пра выраб махоркі. На Беластоцкай дзяржаўнай фабрыцы працавала 110 чалавек. На фабрыцы выпускаліся махорка і нюхальны тытунь. З верасня 1939 года да лютага 1940 года фабрыка выпусціла 82.245 кіраграмаў махоркі.
Згодна плану, як паведамляла газета напрыканцы лютага, у 1940 годзе планавалася пабудаваць звыш 300 кіламетраў новых дарог. Акрамя гэтага планавалася каля 300 кіламетраў дарог адрамантаваць.
24 сакавіка ў БССР праходзілі выбары ў Вярхоўныя Саветы СССР і БССР. Напярэдадні выбараў у Беластоку выйшаў літаратурны зборнік „На вызваленай зямлі”. Пачынаўся зборнік радкамі Пятра Глебкі:
Па зямлі па гэтай я ступаю,
Як свабодны, дбайны гаспадар.
Гэта ўсё – ад краю і да краю –
Сталіна вялікаснага дар.
20 сакавіка „Вольная праца” апублікавала невялікі матэрыял пра зборнік „На вызваленай зямлі”. У ім паведамлялася, што „асноўная тэматыка вершаў, надрукаваных у зборніку, гэта – вобраз Сталіна, гераічная Чырвоная Армія, радасць вызваленага народа”. У зборнік увайшлі вершы беларускіх, рускіх, польскіх і яўрэйскіх паэтаў. Творы былі напісаны аўтарамі Беластока, Масквы, Мінска, якія прымалі актыўны ўдзел у выбарчай кампаніі. А завяршаўся зборнік радкамі Пімена Панчанкі:
Сталін-бацька родны
Хлеба даў галодным,
Расчыніў нам насцеж
Вароты да шчасця.
Пад нататкай пра кнігу „На вызваленай зямлі” газета апублікавала падзяку Пятра Глебкі і Паўла Германа дырэкцыям і рабочым друкарні „Беластокер штэрн” і першай дзяржаўнай друкарні Беластока за тое, што ў кароткі тэрмін выпусцілі літаратурны зборнік „На вызваленай зямлі”, прысвечанага выбарам у Вярхоўныя Саветы СССР і БССР. За дзень да выбараў тыя ж Глебка і Герман напісалі і надрукавалі станоўчы водгук пра кнігу, які называецца „Першы вопыт”.
У дзень выбараў „Вольная праца” выйшла з друку ў двух колерах – чорным і чырвоным. На першай паласе газеты быў змешчаны вялікі малюнак мастака Э. Гольдберга. На малюнку адлюстраваны сцяг са Сталіным і Леніным, які трымаюць выбаршчыкі. Пад малюнкам надрукаваны верш на рускай мове Германа „24 марта”, дзе апошняя страфа гучыць так:
В этот светлый день, хрустальный,
Улыбающийся день,
Миллионы скажут: Сталин,
Опуская бюллетень.
У дзень выбараў газета надрукавала думкі выбаршчыкаў. Адны загалоўкі кажуць самі за сябе: „Галасую за шчаслівую старасць”, „За шчасце сваё і сваіх дзяцей”, „За светлае жыццё”, „Буду галасаваць за радасць працоўных”, „Радасць і лікаванне”, „Сялянства даражыць савецкай уладай”, „Гордасць савецкай моладзі”, „Вялікія творчыя магчымасці”, „Свабодны грамадзянін”, „Партыя дала мне новае жыццё” і іншыя.
Пасля выбараў „Вольная праца” грунтоўна асвятляла дзень выбараў, пішучы, што „гэты дзень увойдзе ў гісторыю”. Вось некалькі вытрымак з газетных публікацый:
- Заблудава апранулася ў святочнае ўбранне. Сцягамі, плакатамі, партрэтамі правадыроў партыі і ўрада ўпрыгожаны вуліцы і дамы. У цэнтры плошчы вісяць вялікія партрэты любімага Сталіна і Молатава. У клубах, на выбарчых участках, у дамах – усюды пануе небывалае ажыўленне. Многія не спалі ў гэту ноч… Ужо з чатырох гадзін раніцы горад не спіць. Па вуліцах спяшаючыся ідуць выбаршчыкі. На першым выбарчым участку сабралася больш за 25 чалавек, а да пачатку галасавання яшчэ паўтары гадзіны…
- Святочным убраннем красуе горад Васількова. Усюды лозунгі, плакаты, партрэты правадыроў партыі і ўрада, чырвоныя сцягі. На вуліцах шматлюдна. Адусюль нясуцца песні і песні. Выбарчы ўчастак № 99 перапоўнены народам. Да 12 гадзін дня 510 выбаршчыкаў выканалі свой свяшчэнны доўг… Выбаршчыкі горада Васількова прадэманстравалі любоў і адданасць сваёй сацыялістычнай радзіме і вялікай партыі Леніна-Сталіна.
- Горад Саколка яшчэ быў апрануты прадрассветнай імглой, але людзі даўно не спалі. Групамі і паасобку выбаршчыкі ішлі да сваіх выбарчых участкаў. Калі дзвярэй участка № 94 бліжэй да гадзіны ночы стаялі ўжо каля двух дзясяткаў людзей…
Як толькі савецкая ўлада прыйшла на Беласточчыну, адразу ў Беластоку перайменавалі шмат вуліц. Пастанова гарадскога выканаўчага камітэта аб перайменаванні вуліц Беластока ад 8 студзеня 1940 была апублікавана ў „Вольнай працы”. Замест вуліц Сянкевіча, Дамброўскага, Ерусалімскай, Шляхецкай, 3 траўня, 11 лістапада, Сабескага, Харцэрскай і іншых вуліц, саветы хутка перайменавалі ў вуліцы Савецкую, Чырвонаармейскую, Ленінскую, 17 верасня, Кастрычніцкую, Рэвалюцыйную, Першамайскую, Энгельса, Астроўскага, Чкалава, Талстога, Шчорса, Маякоўскага, Валадарскага, Чапаеўскую, Горкага і гд. — адным словам у тыя вуліцы, якія і сёння ёсць ва ўсіх гарадах Беларусі.
Пасля выбараў „Вольная праца” на сваіх старонках пачала больш пісаць пра культуру, мастацтва і літаратуру. У асобных нумарах друкаваліся вершы беларускіх паэтаў Максіма Танка, Анатоля Астрэйкі, Пімена Панчанкі, проза малавядомых сёння аўтараў. Дарэчы, Максім Танк абіраўся дэпутатам Беластоцкага гарадскога Савета дэпутатаў працоўных. Пра яго пісала газета, друкавала біяграфічныя звесткі і фотаздымак.
Алесь Кучар напісаў вялікі артыкул пра Змітрака Бядулю, прысвечаны 30-годдзю яго творчасці. З’яўляліся публікацыі-агляды вершаў пачынаючых аўтараў. А 16 лістапада газета надрукавала першы верш „Думкі” Сяргея Крыўца (1909-1945), які тады вучыўся ў Беластоцкім педінстытуце, а загінуў у красавіку 1945 года пры штурме Гдыні. Апошняя страфа верша гучыць так, як быццам яна напісана сёння:
Сыплюць думкі, сыплюць мроі
Іскаркі з-пад крэсіва.
Прыйдзе час (і мы героі!),
Ну й гульнём жа весела!..
Сяргей Чыгрын
Фотаздымкі і малюнкі з газеты „Вольная праца”, 1940 г.
