Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

У Беларусі

Wrzesień’24 w Białorusi: drony nad Białorusią, wandalizm w Chajsach, ułaskawienie 37 więźniów politycznych i inne wydarzenia

ЗАПІСЫ ЧАСУ (IX.2024)

  • 30 жніўня Аляксандру Лукашэнку споўнілася 70 гадоў, з чаго 30 на пасадзе кіраўніка дзяржавы. На здымку – падчас сустрэчы 12 верасня з прадстаўнікамі нацыянальных меншасцей, што пражываюць у Беларусі
    30 жніўня Аляксандру Лукашэнку споўнілася 70 гадоў, з чаго 30 на пасадзе кіраўніка дзяржавы. На здымку – падчас сустрэчы 12 верасня з прадстаўнікамі нацыянальных меншасцей, што пражываюць у Беларусі

    Podczas jednej z narad prowadzonych przez Aleksandra Łukaszenkę ze swoimi podwładnymi, białoruski dyktator oznajmił, że nie ma żadnych planów wysłania wojsk poza granice kraju. – Żadnych rozkazów, żadnych nakazów, żeby wyjść za granice naszego kraju nie było i nie będzie. Będziemy walczyć tylko, jeśli przyjdą do nas ze złymi zamiarami. Ot, i wszystko – zapewnił Łukaszenka odnosząc się do spekulacji o możliwym włączeniu się Białorusi w wojnę Rosji z Ukrainą.

  • 30 sierpnia Aleksander Łukaszenka obchodził swoje 70 urodziny. Niemal pół życia – 30 lat – jest prezydentem Białorusi i bez względu na koszty pewnie zmierza po kolejną, ósmą już kadencję. Z okazji jubileuszu Putin nagrodził Łukaszenkę Orderem św. Andrzeja Apostoła, odznaczeniem ustanowionym przez cara Rosji Piotra I w 1696 r. W statucie nagrody zapisano, że jest on nadawany „za wierność, odwagę i różnorodne zasługi oddane nam (caratowi) i ojczyźnie”.
  • Nocą 5 września w przestrzeń powietrzną Białorusi wleciało osiem rosyjskich dronów irańskiej produkcji, których celem było zaatakowanie terytorium Ukrainy. Dwa z nich zostały zestrzelone przez obroną powietrzną, pozostałe odleciały, kierując się na ukraińskie terytorium. Władze w Mińsku potwierdziły ten incydent.
  • 8 września niezależne źródła poinformowały o zdewastowaniu przez „nieznanych sprawców” część kompleksu pamięci „Chajsy – witebskie Kuropaty”. Ofiarą padło 18 plansz oraz 26 krzyży i tabliczek z nazwiskami ofiar. Chajsy to jedno z wielu miejsc w byłym ZSRR, gdzie oprawcy z NKWD grzebali w zbiorowych mogiłach ciała swoich ofiar w czasie wielkiego terroru w II poł. lat 30. XX w. 
  • 12 września Aleksander Łukaszenka spotkał się w Mińsku z przedstawicielami mniejszości narodowych. Mówiąc o tutejszych Polakach, powiedział: „Jesteście moimi Polakami, naszymi Polakami”. W odpowiedzi na zapytanie przewodniczącego prorządowego Związku Polaków na Białorusi Łukaszenka wyraził gotowość do normalizacji „choćby jutro” stosunków z Polską, lecz zastrzegł, że odpowiedzialność za dalsze kroki leży po stronie władz w Warszawie. Odniósł się do „nieprzyjaznych” działań polskiego rządu, jak budowa zapory na granicy i zamknięcie przejść granicznych, co było odpowiedzią na kryzys migracyjny, wywołany przez Mińsk i Moskwę i wspieranie przez Łukaszenkę Putina w wojnie w Ukrainie. W swym wystąpieniu odniósł się również do USA, zarzucając Amerykanom dążenie do wywołania konfliktu w Europie, a Polskę określił mianem „marionetki”.
  • 12 września na polecenie władz uruchomiono rodzimą platformę wideo, która miałaby być „zamiennikiem” YouTube. Serwis nazywa się Videobel.by i od razu po starcie obwieścił sukces. Powstał w odpowiedzi na blokowanie przez YouTube treści propagandowych produkowanych przez białoruski reżim.
  • 13 września Sąd Miejski w Mińsku skazał na cztery lata  pozbawienia wolności w kolonii karnej znanego białoruskiego historyka i publicystę Ihara Mielnikawa. Uznano go za winnego wspierania działalności ekstremistycznej. Mińska prokuratura podała, że 25 stycznia 2022 r., przebywając na emigracji w Polsce historyk udzielił wywiadu Euroradiu. Pół roku po rozmowie z Mielnikawem to niezależne białoruskie medium zostało przez reżim Łukaszenki uznane za „formację ekstremistyczną”. Skazanie Mielnikawa to klasyczny przykład złamania fundamentalnej zasady, że prawo nie działa wstecz. 
  • 16 września Aleksander Łukaszenka podpisał dekret o ułaskawieniu 37 osób skazanych za „przestępstwa o charakterze ekstremistycznym”. „To „gest humanizmu” – wyjaśnił dyktator, który w białoruskich więzieniach przetrzymuje nadal 1342 osoby z powodów politycznych.
  • Docierają informacje o katastrofalnym stanie zdrowia Maryji Kalesnikavej. Skazana w 2020 r. na 11 lat polityczna więźniarka jest za kratami prześladowana – trzymana w izolacji i pozbawiona dostępu do opieki medycznej. Nie może też wysyłać i otrzymywać korespondencji. Kalesnikava podczas ostatnich wyborów prezydenckich w Białorusi była najbliższą współpracowniczką Swiatłany Cichanoŭskiej. 
  • 17 września obchodzono w całym kraju ustanowiony przez Łukaszenkę w 2021 r. Dzień Jedności Narodowej. Upamiętnia on realizację stalinowsko-hitlerowskiego paktu Ribbentrop – Mołotow o podziale Polski i innych państw regionu pomiędzy III Rzeszę i ZSRR. Aleksander Łukaszenka w swoim wystąpieniu powiedział z tej okazji: „To święto historycznej sprawiedliwości, symbolizujące narodowe odrodzenie Białorusi. 17 września 1939 roku spełniło się odwieczne dążenie Białorusinów do życia na własnej ziemi, jako jedna rodzina, w pokoju i harmonii”.
  • Idąc za przykładem Rosji Aleksander Łukaszenka chce budować intensywniejsze relacje z totalitarną Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną. Wyraził w życzeniach pod adresem północnokoreańskiego dyktatora Kim Dong Una z okazji dnia powstania KRLD. Łukaszenka zamierza zwiększyć współpracę z tym krajemw takich dziedzinach, jak rolnictwo, medycyna i farmaceutyka, edukacja.

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (452) – У 1573 г. апрацаваны і прадстаўлены да зацьвярджэньня кандыдатам на трон Рэчы Паспалітай Генрыхам Валезіюшам прывілеі для шляхты, паводле якіх між іншым яна свабодна выбірала караля.
  • (129) – 2.06.1896 г. у Гайніне Слуцкага павету нар. Пётр Татарыновіч, беларускі каталіцкі святар, нацыянальны дзеяч, між іншым пераклаў на беларускую мову „Quo vadis” Генрыка Сянкевіча. Памёр у Рыме 3.09.1978 г.
  • (120) – 2(15).06.1905 г. у г. Веліж, Віцебскай губэрні. нар. Юрка Віцьбіч (сапраўднае прозьвішча Георгій Шчарбакоў) – пісьменьнік. Закончыў гімназію. Друкаваўся з 1929 г. У час нямецкай акупацыі праяўляў вялікую пісьменьніцкую актыўнасьць, ягоныя творы былі друкаваны ў многіх часопісах. Выдаў у той час два зборнікі публіцыстыкі „Вяліскія паўстанцы” ды „Нацыянальныя Сьвятыні”. У Нямеччыне ў 1946 годзе разам з Н. Арсеньневай

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com