Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (3)

    Na UB u Sakołcy i pośle ŭ sudzie ŭ Biełastoku abvinavaczanych i śviedkaŭ asablivo szczacielno raspytvali pra sąd doraźny, jaki Niemcy pierad rasstrełam zrabili ŭ vadzianym mlinie ŭ Nietupie. Hety dzieravianny budynak staić i dziś nad reczkaj pry szasie da Kruszynianaŭ nidaloko vioski Biełahorcy. Daŭno…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • „Ja choču byti bliźka ludiam”

    Rozhovôr Jana i Haliny Maksimjukov z poetkoju Zojoj Sačko

    Jan: Čy pomniš, koli v tebe zjavivsie impuls, kob napisati peršy viêrš? I na jakôj movi tobiê napisałosie? Zoja: O, ja dumała, što ty tak i načneš… Ja učyłaś u školi v Parcievi, de była prykładnoju učenicieju. Pan od pôlśkoji movy skazav prynesti viêršyki pud… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Płacz zvanoŭ

23. Zabytaja tragedia kala Krynak (1)

Łapiczy cipier
Łapiczy cipier

U viosaczcy Trejgli niedaloka Krynak za sanacji żyli bahatyja haspadare Jurczeni, jakija mieli 23 ha ziamli. „Bahatyroŭ” u czerwcu 1941 r. enkavudzisty vyvieźli na Sibir (viarnulisa ŭ 1946 r.). Z hetaj pryczyny pośle pajszła ŭ vioscy i vakolicy nizhoda.

Syn „kułakoŭ” Edzik za sanacji byŭ czlenam polskaj patryjatycznaj arhanizacji „Strzelec” i mieŭ u 1939 r. dvaccać let. Ad savietaŭ uciok jon na nimiecki bok na Prusy. Letam 1941 r. hitleraŭcy napali na Saviecki Sajuz, a pad kaniec listapada 1942 r. viarnuŭso jon u rodnuju viosku. Niemcy naznaczyli jaho padsołtysam. U toj czas sołtysam u Trejglach byŭ na try let małodszy Franak Karpuk, jaho brat u druhoj streczy (syn ciotki). 

Edzik, pabyŭszy bolsz jak dva let na Prusach, navuczyŭso tam pa nimiecku havaryć. Niemcam z pastarunku żandarmerii ŭ Krynkach taki padsołtys byŭ patrebny, bo lohko z im mahli parazumiecca. Pavodle ludziej z Trejglaŭ i susiednich viosak jon z imi dobro żyŭ. Tak mnoho pola adzin abrabić nie moh, tamu najmaŭ rabotnikaŭ. Niekatoryja kazali, szto bytto padsyłali ich jamu Niemcy. Tedy, jak viarnuŭso z Prusaŭ, jon i ażaniŭso. Ludzi havaryli, szto na jaho viasieli „prvia ŭsie Niemcy z Krynak hulali”.

U kwietni 1943 r., na treci dzień pravasłaŭnaho Vialikadnia, zdaryłasia tragedia. Gestapoŭcy z Krynak u lesie pad Ciecaroŭkaj kala Stancji Bierastvica rasstralali siem czałaviek. Byli heto życieli Łapicz i Kundziczaŭ. Dla Niemcaŭ byli jany „kamunistami”, bo – jak daviedalisa ad svaich infarmataraŭ – bytto za Savieta prajaŭlali aktyŭnaść. Gestapa zanadto navat nie razbirałaso – chapiło, szto chtości byŭ u sielsaviecie abo vypisvaŭ savieckija gazety. Kahości nazvali „kamsamolec” tolko tamu, szto ŭ 1940-41 letach chadziŭ da savieckaj dziesiacihodki ŭ Krynkach.

Viadomo, szto dla arysztavannia „kamunistaŭ” Gestapa mieła meldunki – spisy miż inszym ad niekatorych sałtysoŭ. Pra heto szczacielno ich raspytvali. Ludzi toża zaŭdavali na pastarunak żandarmerii svaich susiedziaŭ, z jakimi za sztości złavali. Prypisyvali im navat strasznyja reczy, nie majuczy pry tym dokazaŭ. U svajoj złości kiravalisa czasam plotkami, bo na prykład ad kahości paczuli (abo sami vydumali), szto chtości savieckaj milicji pamahaŭ spisvać ludziej na vyvaz na Sibir. 

Piać let pośle vajny uboŭcy z Sakołki paczali vielkaje śledztvo prociŭ nimieckich sałtysoŭ i ich pamahatych z Trejglaŭ i susiednich viosak, z jakich siem czalaviek hitleraŭcy rasstarlali ŭ 1943 r. u lesi pad Cieciaroŭkaj.

Jak adnu z pierszych 12 listapada 1949 r. uziali na dopyt Nadziu Janowicz z Krynak z Kaścielnaj hulicy. Jana pachodziła z padkrynskich Jamaszoŭ, byla z Czarnieckich. Za Niemca żyła z mużykom u Łapiczach. Da pratakołu u rubrycy „narodowość” padała „białoruska”. Jaje toża tedy za Niemca arysztavali, tolki paru dzion raniej. Jak skazała na dopycie, śpiarsza żandarmy zaviali jaje da sołtysa u Trejglach. Na jaho padvorak zaraz pryviali jaszcze Volhu Ciruk i abiedźvich paviaźli samachodam da Kundziczaŭ, dzie arysztavali toża Cypriana Sidarowicza. Adtul arysztantaŭ zaviaźli na pastarunak Shultzpolizei u Krynkach, szto byŭ u budynku szkoły pry ciapieraszniaj Alei Szkolnej.

Nadziu Janowicz Gestapa arysztavała, bo jaje brat służyŭ za Savieta ŭ milicji, a baćko byŭ tedy pradsiedacielam sielsavieta (sołtysam). Da pratakołu skazała, szto na pastarunku Niemcy pryviali da jaje Jurczeniu, jaki mieŭso skazać: „To jest cała rodzina komunistów, których należy rozstrzelać”. 

Nadziu Janowicz i Volhu Ciruk pa troch dniach puścili adnak da chaty.

Dalej budzia

Jurak Chmialeŭski

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў кастрычніку

    1005 – 1019 г. першая згадка ў летапісах пра Бярэсьце. 710 – 1314 г. князь Давыд Гарадзенскі разбіў вялікі паход крыжакоў на Наваградак. 625 – 1399 г. паражэньне ад татараў арміі Вялікага Княства Літоўскага на чале зь князём Вітаўтам на …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (437) – атрыманьне ў 1587 г. горадам Лідай самакіраваньня паводле магдэбурскага права.
  • (133) – 18.10.1891 г. нар. Лукаш Голад, праваслаўны сьвятар, прыхільнік беларусізацыі праваслаўнай царквы, за што парасьледаваўся польскімі ўладамі. У 1927-1928 гг. у Вільні рэдагаваў і выдаваў часопіс „Праваслаўная Беларусь”. Памёр 6.11.1947 г. у Вільні, дзе і пахаваны на праваслаўных могілках.
  • (131) – 18.10.1893 у Каўнасе нар. Уладзімір Уладамірскі (сапраўднае Малейка), акцёр. Сцэнічную дзейнасьць пачынаў у 1920 г. у Бабруйску. У гг. 1924-1959 іграў у тэатры імя Янкі Купалы ў Менску. Памёр 24.01.1971 г. у Менску, пахаваны там на Усхoдніх могілках.
  • (118) – 18.10.1906 г. у Зарудзічах на Смаргоншчыне нар. Алесь Салагуб, беларускі паэт, вязень Лукішак. Закончыў Віленскую беларускую гімназію (1927), у 1928 г. нелегальна перайшоў у БССР, дзе закончыў Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт (1931). 10.08.1933 г. быў арыштаваны  і 17.05.1934 г. расстраляны. Друкаваўся з 1925 г., у 1929 г. у Менску выйшаў зборнік вершаў „Лукішкі”. У 1961 г. у часопісе „Полымя” апублікаваны яго „Лукішскі дзёньнік”.
  • (106) – 18.10.1918 г. у Віцебску памёр Уладзімір Стукаліч, гісторык і краязнавец. Нар. 28.10(9.11.)1856 г. у Якабштаце Курляндзкай губ. Гадаваўся ў Віцебску, дзе закончыў гімназыю. У гг. 1879-1883 вучыўся на юрыдычным факультэце Пецярбургскага унівэрсытэта. Працаваў у казённых палатах у Слоніме, Гродне, Віцебску. У 1886 абараніў кандыдацкую дысэртацыю „Юрыдычнае становішча гарадзкіх абшчын у Заходняй Русі”. Працаваў адвакатам у Віцебску. Пісаў працы пра Аляксея Сапунова, Міколу Нікіфароўскага, выказваўся за адкрыцьцё унівэрсытэта ў Віцебску. Быў адным са стваральнікаў і членам Віцебскай вучонай архіўнай камісыі.
  • (105) – 18.10.1919 г. у в. Старое Сяло на Меншчыне нар. Усевалад Кароль – палітычна-грамадзкі дзеяч. У 1928-1929 гг. вучыўся ў беларускай гімназіі ў Радашковічах. З 1929 г. вучань Віленскай Беларускай Гімназіі, якую закончыў у 1936 г. Пасьля студэнт мэдычнага факультэту Віленскага Унівэрсытэту.
  • (104) – 18.10.1920 г. закончыліся ваенныя дзеянні паміж Польскім войскам і Чырвонаю арміяй.
  • (53) – 18.10.1971 г. у Бальбінаве (Латвія) памёр кс. Язэп Гайлевіч (нар. 26.02.1893 г. у Драздах Дзісенскага пав.), прыхільнік беларусізацыі каталіцкага касьцёла, дзеяч Беларускага руху ў Латвіі.
  • (33) – 18.10.1991 г.  памёр у Вішневе Пятро Бітэль (нар. 19.06.1912 г. у Радуні), настаўнік, пісьменьнік і перакладчык, м. інш. „Пана Тадэуша” на беларускую мову; вязень сталінскіх лагероў (1950-1956).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis