Так ад некалькіх тыдняў на кароткіх відэароліках у інтэрнэце выступаючыя ў іх асобы заахвочваюць нашу супольнасць да дэкларавання беларускай нацыянальнасці ў перапісе насельніцтва. Такую важную акцыю прыдумалі сябры фонду „Tutaka”. Сфільмавалі яны вядомыя ў нашым асяроддзі, але i звычайныя асобы розных прафесій. На экране патлумачылі яны, часам на польскай мове, чаму запісаліся беларусамі. У фільміках дагэтуль выступілі між іншым старшыня фонду „Tutaka” Павел Станкевіч, прафесар Лявон Тарасэвіч, журналісты Мікола Ваўранюк і Уршуля Шубзда, наш рэдакцыйны сябра Вячаслаў Харужы, стаматолаг Наталля Балтрамюк ці выкладчыца беластоцкага ўніверсітэта Кацярына Савіцкая-Межыньская.

Такая акцыя паводле яе ініцыятараў мае таксама паказаць, што „шматкультурнасць гэта, асабліва на Падляшшы, не пустыя словы, але элемент, які ўзбагачае краіну і непарыўна звязаны з яе гісторыяй і спадчынай”.

З красавіка, калі пачаўся ў Польшчы перапіс насельніцтва, у Радыё Рацыя паяўляюцца гутаркі з беларусамі Падляшша наконт важнасці, каб запісаць беларускую нацыянальнасць. Таксама таму, як сказаў у эфіры наш даўні рэдакцыйны сябра, а цяпер супрацоўнік Белсату, Юры Каліна, – „бо беларусаў на Падляшшы штораз менш”. Відаць гэта паводле яго па колькасці вучняў, якія вывучаюць беларускую мову, ці слухачоў беларускіх перадач па радыё або чытачоў беларускамоўных выданняў”. Юры Каліна сцвердзіў, што „працэс вымірання беларусаў на Падляшшы такі саым, як у дачыненні да ўсіх нацыянальных меншасцяў не толькі ў Польшчы, але і ва ўсім свеце”.

Сваю адозву, каб пазначаць у перапісе беларускую нацыянальнасць на старонцы ў Фейсбуку змясціў таксама Музей малой Бацькаўшчыны ў Студзіводах. Яго старшыня Дарафей Фіёнік адначасова заклікае беларусаў на Бельшчыне, каб сваю хатнюю мову падаваць як „падляска-рускую” („język domowy: podlasko-ruski”). У выніках перапісу, якія ізноў будуць абвешчаны пэўна няхутка, акажацца тады, што тыя ж самыя людзі і размаўляюць на дзвюх ўсё-такі розных мовах, паколькі Ян Максімюк заклікае сваіх землякоў – між іншым на старонках Часопіса – называць сваю мову падляскай („język domowy: podlaski”).