Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    21. Samaabarona i śmierć Żyda Berszki (2)

    Savieckaje vojsko i pahraniczniki spaczatku ŭsich ludziej z hetych troch viosak vyvieźli za Śvisłacz na zborny punkt u Nieparożnicach. Zahadali im usio z saboju zabrać, szto tolko mahli ŭziać na furmanku. Pośle saviety mieli ich parassyłać dalej u Biełaruś. Raptam pryjszoŭ zahad, szto kali chto…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    8. Kuneć sielanki

    Nocami z pod ramion krzyżów na rozdrogach sypie się gwiazd błękitne próchno chmurki siedzą przed progiem w murawie to kule białego puchu dmuchawiec Księżyc idzie srebrne chusty prać świerszczyki świergocą w stogach czegóż się bać (Józef Czechowicz, „Na wsi”, 1927) Jak mniê diś dumajetsie, dekada… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Артыкулы / Artykuły

Згадка

Забытыя нашаніўцы

     ад      Камэнтары / Komentarze

Добра згадала Лена Глагоўская двух паэтаў з Гарадоччыны (Czasopis, 2020, №1) –  М. Арла (Сцяпана Пятэльскага) і Каршуна (Янука Дарашкевіча). Як пісаў пра іх Максім Багдановіч ў 1913 годзе, „Арол і Янук Д. – людзі, што маюць палёт і талент… Трапляюцца ў іх часам і вершы даволі сільныя па пад’ёму і думцы…”.

Сапраўды, паэты з Гарадоччыны мелі „палёт і талент”. Але пры жыцці ім не пашанцавала патрымаць у руках першыя свае зборнікі вершаў, як напрыклад, таму ж Максіму Багдановічу свайго „Вянка” ці Гальяшу Леўчыку – „Чыжыка беларускага”. „Творы” М. Арла з Гарадка падрыхтваў і выдаў у 1991 годзе Янка Саламевіч, а зборнік вершаў Янука Дарашкевіча „Маркотныя зоркі” падрыхтаваў і выдаў я за свае ўласныя сродкі ў 2014 годзе ў мінскім выдавецтве „Кнігазбор”. Хаця абяцаў мне шмат часу наш вядомы і слаўны мастак Лёнік Тарасэвіч, што мы разам выдадзім прыгожы зборнік вершаў Янука Дарашкевіча. Ён сам аформіць кніжку Дарашкевіча, а я падрыхтую тэксты. Тэксты былі падрыхтаваныя, але Лёнік Тарасэвіч сваё слова не стрымаў, і таму прыйшлося мне сціпла выдаць „Маркотныя зоркі” Янука Дарашкевіча з  Меляшкoў.  Радуе толькі тое, што пабачыла свет кніжка, куды ўвайшлі 24 вершы паэта. Я напісаў да кніжкі прадмову і зрабіў каментар. З таго часу ўжо прайшло пяць гадоў.

У прадмове да кнігі М. Арла „Лірнік” Янка Саламевіч напісаў, што М.Арол – адзін з пачынальнікаў новай беларускай літаратуры пачатку ХХ стагоддзя, пачынальнік шчыры, таленавіты. І памяць пра яго ў нашым народзе павінна быць дзейснай і жывой.

Каб сказаць, што памяць пра М.Арла і Янука Д. сёння ў нас дзейсная і жывая, дык гэта зусім не так. Няма маладых даследчыкаў, якія б сёння нешта новае адшукалі пра гэтых двух паэтаў і пра іх творчасць у архівах Літвы, Беларусі, Расіі. Добра, што мы сёння зрэд часу прыгадваем іх, а, значыць, яны ёсць, яны побач з намі.

Сяргей Чыгрын

Вярнуцца на галоўную старонку / Powrót na stronę główną

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў красавіку

    980 – у 1044 г. пачаў княжаньне ў Полацку Усяслаў Брачыслававіч, званы Чарадзеем. Яго славутая дзейнасьць была апісана ў паэме „Слова аб паходзе Ігаравым”. 920 – у 1104 г. адбыўся вялікі паход кааліцыі князёў Кіеўскай Русі, арганізаваны Уладзімірам Манамахам на …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (677) – 27.04.1347 г. у Вільні быў замучаны сьв. Антоній – першы з трох віленскіх мучанікаў (праз некалькі тыдняў мучаніцкую сьмерць прыняў сьв. Іаан, а потым сьв. Яўстафій). Былі яны кананізаваныя ў 1374 г. На месцы іх сьмерці князь Канстанцін Астрожскі ў пачатку XVI ст. пабудаваў Сьвята-Троіцкі Сабор.
  • (105) – 27.04.1919 г. польскія войскі занялі Гародню, дзе ад 21.12.1918 г. знаходзіўся Урад Беларускай Народнай Рэспублікі на чале з Антонам Луцкевічам і беларускія войскі.
  • (95) – 27.04.1929 г. у Вільні нар. Юры Туронак, беларускі дзеяч і гісторык, аўтар кніг „Białoruś pod okupacją niemiecką” (Warszawa 1993), „Wacław Iwanowski i odrodzenie Białorusi” (Warszawa 1992), „Książka białoruska w II Rzeczypospolitej
    ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ
  • (79) – 27.04.1945 г. БССР прынята ў склад членаў-заснавальнікаў Арганізацыі Аб’яднаных Нацый.
  • (36) – 27.04.1988 г. памёр у ЗША Вітаўт Тумаш – грамадзкі дзеяч, лекар, выдатны скарынавед. Нар. 20.12.1910 г. у в. Сьпягліца, Вілейскага павету. Выпускнік Віленскай Беларускай Гімназіі. Пасьля на мэдычным факультэце Віленскага Унівэрсытэту. Актыўна ўдзельнічаў у беларускім студэнцкім жыцьці. У гадах 1940-1941 быў старшынёй Лодзінскага аддзелу Беларускага Камітэту Самапомачы, членам Нацыянальнага Цэнтра створанага ў Бэрліне 19.04.1941 г. Зь ліпеня па лістапад 1941 г. бурмістр Менску. Рэдактар „Раніцы”. Пасьля вайны жыў у ЗША. Быў вельмі актыўным на грамадзкай і навуковай ніве, між іншым шматгадовым старшынёй Беларускага Інстытуту Навукі й Мастацтва.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis