Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Na dopyt uziaty byŭ miż inszym Ramuald Rajs „Bury”

    Pra toje, dzie buduć padłożany miny, kromie manciora wiedaŭ jaszcze jaho spolnik, jaki byŭ felczaram (sanitariuszam) u szpitali ŭ Staroj Wilejcy. Tolko ŭ listapadzie 1948 r. mancioru ŭdałoso zwiazacca z dochtaram Marozam. Ad peŭnaj kabiety, jakaja pryjechała da Biełagardu z Biełastoka, dawiedaŭso, szto leczyć jon…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Płacz zvanoŭ

23. Zabytaja tragedia kala Krynak (2)

Niemcy szukali „kamunistaŭ” toża ŭ Jamaszach. Cipier hetaj vioski nima Fatagrafija aŭtara
Niemcy szukali „kamunistaŭ” toża ŭ Jamaszach. Cipier hetaj vioski nima
Fatagrafija aŭtara

UB-oŭcy z Sakołki, jakija pravia try let viali śledztvo, ustanavili, szto maldunak na rasstralanych „kamunistaŭ” skłali sołtys z Łapiczaŭ Ivan Charuży, sołtys z Trejglaŭ Franak Karpuk i padsołtys z hetaj vioski Edzik Jurczenia. Pad kaniec grudnia 1942 r. mielisa jany sptakacca ŭ czaćvier na bazary ŭ Krynkach. Tam dahavarylisa na vypiŭku, jak viernucca. Svaich kalegaŭ paklikaŭ da sibie ŭ chatu Ivan Charuży. Padpiŭszy, paczali zadumoŭvacca, chto z tuejszych viosak za Savieta prychilny byŭ tadyszniaj ułaści. Charuży mieŭ skazać, szto Nadzia Janowicz i Volha Ciruk pamahali spisvać ludziej, jakich u lutym 1940 r. i ŭ druhoj pałovie czervca 1941 vyvieźli zhetul na Sibir. 

Trochi ŭże pjanyje ŭsie troch byli zhodnyja, kab cipier zaŭdac ich Niemcam. Maldunak bytto jascze taho vieczara napiasaŭ Jurczenia, usie troch pad im padpisalisa, a nazaŭtra z Charużym zaniaśli jaho na Gestapa ŭ Krynkach.

Na treci dzień da Łapicz pryjechali Niemcy i Volhu Ciruk z Nadziaj Janovicz arysztavali. Pośle adrazu zajechali da Kundziczaŭ, dzie zatrymali toża Kipryjana Sidarowicza i jaho żonku Jadziu. Usich czaćviarych paviaźli da Krynak. Z saboju ŭziali toża sołtysa Karpuka i padsołtysa Jurczeniu, jakija pakazali Niemcam ich chaty, a na pastarunku żandarmerii śviedczyli dla pratakołu. 

Usich czatyroch arysztavanych na czaćviorty dzień asvabadzilili pośle karotkaha śledztva.

Prajszło paru nidziel i ŭ lutym sołtys i padsołtys z Trejglaŭ znoŭ na bazary ŭ Krynkach spatkali sołtysa z Łapiczaŭ. Da kampanii dałuczyŭso jaszcze jaho padsołtys Julak Żukoŭski. Usie czatyroch pajszli da gaspody. Pry vodcy padobno nie mahli daravać, szto toj maldunak niczoho nie daŭ. Pastanawili napisać druhi. Na hety raz uziaŭ heto na sibie Charuży. Skazaŭ, szto da jaho pryjażdżaja tajny agent Geastapa z Bierastavicy i z im aformić spravu. 

Pośle dvoch nidziel maldunak, pad jakim mieli padpisacca ŭsie czaćviarych, byŭ u taki sposab pieradany. Na hety raz byli ŭ im familji Volhi Ciruk, Kipryjana i Jadzi Sidaroviczaŭ (Nadziu Janovicz uże nie ŭpisali), jaszcze Feliksa Anikieja z Jamaszoŭ, Volhi Kalisz, Kanstantaha Naŭmovicza i Jani Żukoŭskaj (bracichi padsołtysa z Łapiczaŭ).

U apreli ŭsich siemiarych Niemcy z Krynak arysztavali. Na treci dzień Vialikadnia pryvieźli ich na plac kala mlina ŭ Nietupie. Pazvali tudy toża sałtysoŭ Charużaha i Karpuka. Pryvieźli toża Jurczeniu. Jaho zabrali z zabavy ŭ Aziaranach. U mlinie ŭsich troch nimieckija aficery ŭziali na dopyt, kab razabracca, czy ludzi, jakich arysztavali, napeŭno byli kamunistami. Pośle narady dali zahad pasadzić ich na samachod, uziali z saboju toża sołtysa Charużaho. Jurczenia i Karpuk viarnulisa piaszkom da chaty. Siemiarych arysztavanych Niemcy zavieźli da lesu kala Cieciaroŭki za Babroŭnikami i tam ich rasstralali.

Tak apisaŭ heto prakuratar u akcie avinavaczaania 29 czervca 1953 r. U śledztvi, a pasla na sudzie, dapytvanych było bolsz jak sto śviedkaŭ.

Alosza Janovicz, mużyk Nadzi, havaryŭ, szto arysztavać jaho żonku pryjechało aż tryccacioch Niemcaŭ. Kali zapytaŭ, czamu tak mnoho, pakazali jamu żmieniu papieraŭ i adkazali, szto ludzie meldują na żonę, że jest komunistką i przechowuje bandę. Potym jaje vypuścili i ŭciakła da siastry Viery da Biełastoku. Niemcy jaszcze raz pryjażdżali da Łapiczaŭ, kab jaje arysztavać.

Siastra ŭ sudzie raskazvała, szto toża paciarpieła ad Niemcaŭ u Krynkach. Havaryła, szto zimoju 1942 r. gestapowiec zavioŭ jaje na pastarunak żandarmerii, dzie jaje zbili, vybili dva zube. Za heto abvinavaczvała Jurczeniu. Havaryła, szto heto jon pakazaŭ jaje gestapoŭcu. Kali raniej adnaho razu iszła z Krynak da siastry ŭ Łapiczach, naprociŭ furmankaj jechaŭ Jurczenia i mieŭ joj skazać: komunistko, więcej chodzić nie będziesz. 

Dalej budzia

Jurak Chmialeŭski

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У красавіку

    – 9(21).04.1835 г. у Віцебску нар. Ялегі Пранціш Вуль (сапр. Элегі Францішак Карафа-Карыбут), беларускі паэт. Удзельнічаў у  студзенскім паўстаньні, за што быў сасланы ў Сібір. Апошнія гады жыцьця правёў у Варшаве, дзе з Вінцэсем Каратынскім і Адамам Плугам стварыў беларускі …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (192) – 21.04.1833 г. у Мастаўлянах нар. Віктар Отан Каліноўскі (пам. 6.11.1862 г.), родны брат Кастуся Каліноўскага. Вучыўся ў Сьвіслачы, Гародні, Маскве, Пецярбургу. Вывучаў старадаўнія беларускія і літоўскія рукапісы. Сабраў каля 5000 рукапісаў і кніг, прысьвечаных Старабеларускай дзяржаве. Памёр на сухоты.
  • (122) – 21.04.1903 г. у Барысаве нар. Мікола Аляхновіч, літаратурны крытык ад 1926 г. Закончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленьне пэдагагічнага факультэта БДУ, працаваў навуковым супрацоўнікам Інстытуту Літаратуры і Мастацтва АН БССР. У 1936 г. быў рэпрэсаваны, у ссылцы на Калыме (1938 – 1942), у Іркуцкай і Карагандзінскай абласьцях. У 1957 г. рэабілітаваны, жыў у Ленінградзе. Памёр 9.04.1959 г.
  • (102) – 21.04.1923 г. памёр Ігнат Канчэўскі, паэт, філёзаф і публіцыст (нар. у 1896 г. у Вільні), аўтар эсэ „Адвечным шляхам” (Вільня 1921) пра драматызм гістарычнага лёсу Беларусаў.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis