Pa prostu / Па-просту

  • Szucman z Nowaj Wioski

    Z cyklu "Płacz zvanoŭ" (Cz. 25)

    – Trzeba, żeby wszyscy Polacy chwycili się za prawo, bo jeśli Białorusy wezmą władzę w swoje ręce, to wszystkim będzie źle… Usim wiadomo, szto kali wosieniaj 1939 roku sawiety zajmali Zachodniuju Biełaruś, z wielkaj radaściu prywitali ich asobienno prawasłaŭnyja. Heto mieło swaje pryczyny, bo pad…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Zabytaja tragedia kala Krynak

Jurczenia: Cień kolaboranta czy niewinnego człowieka?

Z cyklu "Płacz zvanoŭ"

U hetych wioskach nidaloko Krynak zajzdraść i nianawiść tamtejszych ludziej za Niemca dawiała ŭ 1943 r. da wielkaj tragedii
U hetych wioskach nidaloko Krynak zajzdraść i nianawiść tamtejszych ludziej za Niemca dawiała ŭ 1943 r. da wielkaj tragedii

Jak potym rapartavaŭ milicjant z tamtejszaho pastarunku, Jurczenia haspadarkaj mało cikawiŭso, byŭ chuliganawaty, swaryŭso i sudziŭso z susiedziami. Cipieraszniaje państwo jamu nie padabałaso (ustosunkowanie się do obecnej rzeczywistości wrogie, był oporny w zakładaniu spółdzielni produkcyjnej).

Jaho dwajuradny brat Franak Karpuk ad 1946 r. żyŭ nidaloko, u Wrocławi. Pryjechaŭ z naraczonaj Reniaj z Kundziczaŭ i tut z joju ażaniŭso, naradzilisa im dźvie doczki. Pajszoŭ na kursy dla ksiangovych i na takoj pasadzie rabiŭ u szpitali. Mieŭ małuju maturu, pierad wajnoju skonczyŭ himnaziju ŭ Śvisłaczy.

Prajszło try let. Wiasnoju 1949 r. Karpuk pryjechał da baćkoŭ u Łapiczy na urlop. 9 kwietnia ŭ gaspodzi ŭ Krynkach arysztawała jaho UB. Tydzień prasiedziaŭ u aryszcie ŭ Sakołcy. Tam jaho prasłuchali jak świedka i adpuścili. 

Tedy Karpuk usiu winu skinuŭ na Jurczeniu. Skazaŭ, szto heto praz jaho Niemcy ŭ 1943 r. rasstralali kala Stancji Bierastawica siem czaławiek, bo jon jak jaho padsołtys złażyŭ na ich maldunak na pastarunak żandarmerii ŭ Krynkach, pierakanany, szto praz ich sawiety wywiaźli jaho radzinu na Sibir.

Kali ŭboŭcy spytali Karpuka, dzie Jurczenia cipier żywie, adkazaŭ szto nie wiedaje, bo zaraz pośle adstuplennia Niemcaŭ pakinuŭ wiosku i wyjechaŭ niewiedama kudy, nie pisaŭ piśmaŭ ni jamu, ni swajoj radni.

Znoŭ prajszło prawia try let. 7 lipca 1952 r. prociŭ Jurczeni było paczata śledztwo. 5 października jaho arysztawali ŭ swajoj chaci ŭ wioscy kala Wrocławia i adtul kanwojem byŭ pierawiezieny na UB u Sakołcy.

Na śledztwi spaczatku hawaryŭ, szto pryhnać tamtych siem czaławiek u mlin u Nietupie Niemcam pamahaŭ sołtys Łapiczaŭ Jan Charuży. Pryznaŭso, szto i jaho tedy ŭwazwali – zabrali z samoha rania z zabawy ŭ Wielkich Aziaraniach. Traich – jaszcze sołtysa Karpuka – Niemcy zawiali ŭ pakoj i raspytwali pra arysztawanych. Jurczenia dakazwaŭ, szto kali jaho spytali, adkazaŭ szto dopiero trzy miesiące jak powróciłem z Niemiec i nic o nich nie wiem. 

U listapadzie 1952 r. uboŭcy stali pazywać u Sakołku świedkaŭ, jakija najbolsz abwinawaczwali Jurczeniu. Jan Żukoŭski z Łapicz skazaŭ, szto toj u mlinie stawał na oczy i mówił w obecności Niemców, że ludzie ci należeli do partii komunistycznych oraz że za pobytu władz radzieckich byli aktywnymi, w wyniku czego ci ludzie wraz z moją żoną zostali rozstrzelani.

Alaksandar Ciruk, mużyk rasstralanaj Wolhi, na wajnie papaŭ u plen. Na śledztwi hawaryŭ, szto żonka słała jamu piśma, u jakich pawiedamlała, jak dwa razy była arysztawana i sidzieła ŭ ciurmie ŭ Krynkach z przyczyny Jurczeni, który rozpowiadał, że wszystkich komunistów muszą pobić. Ciruk, kali pa wajnie wiarnuŭso z plenu, adkapaŭ trupa żonki i pachawaŭ na mahiłkach u Małoj Bierastawicy.

Uładak Kalisz z Łapiczaŭ, syn rasstralanaj Wolhi, dapytwany ŭ Wrocławi (byŭ tedy ŭ wojsku ŭ Żagani) skazaŭ, szto nie adzin raz czuŭ, jak Jurczenia pahrażaŭ maci karaj śmierci, za toje, szto bytto praz jaje jaho siamju sawiety wywieźli na Sibir. Hawaryŭ, szto abzywaŭ jaje kamunistkaj i szto nie wierniecca taki czas, kab znoŭ chadziła ŭ pierszamajskich sześciach z transparentami. Syn świedczyŭ, szto maci pazywali na żandarmeryju, dzie jaje mocna bili.

Usie świedki, jakija pieraważno byli życielami Łapiczaŭ i Kundziczaŭ, zhodno hawaryli, szto Jurczeniu dobro wiedajuć i za Niemca mieŭ jon społku z akupantami. Szto urządzał im pijatyki i libacje, mieŭ wielkuju haspadarku, 23 hektary ziamli i Niemcy prysyłali jamu rabotnikaŭ, a jon wiedaŭ nimiecki jazyk.

17 listapada 1952 r., kali Jurczeniu druhi raz uziali na dopyt i skazali jamu, jak świedczać ludzi, pryznaŭso, szto padpisaŭso pad druhim maldunkam razam z Janam Charużym, Frankam Karpukom, Julianam Żukoŭskim i jaszcze Michałam Cirukom i Dudzińskim, jakoha imia nie pomniaŭ. Pierakonwaŭ, szto nie wiedaje czamu byli arysztawanyja Cyprian Sidarowicz z żonkaj, bo na temat ich aresztowania nigdy nie rozmawialiśmy, ani też nie umieszczaliśmy ich na liście do wytypowania osób do rozstrzelania.

Jurczenia toża pryznaŭso, szto dobro żyŭ z Niemcami, moża z dwaccać razy urządzał libacje i z nimi pił wódkę. Tłumaczyŭ heto tym, szto jak wiarnuŭso z Hiermanii, dawiedaŭso, szto jaho siamja była wywieziana ŭ Sawiecki Sajuz i tamu tak kiepsko stawiŭso da ludziej, jakija pry sawieckaj właści byli aktyuŭnyja.

Dalej budzia

Jurak Chmialeŭski

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (162) – 26.06.1863 г. быў створаны ў Вільні Выканаўчы Аддзел Літвы (Літоўска-Беларускі чырвоны жонд), старшыня Якуб Гейштар, члены: Кастусь Каліноўскі і Уладзіслаў Малахоўскі. Гэта быў цэнтр па кіраўніцтве паўстаньнем на Літве і Беларусі. Імкнуўся далучыць да паўстаньня народныя масы.
  • (116) – 26.06.1909 г. нар. у Менску Антон Адамовіч літаратуразнавец, пісьменьнік. Скончыў у 1928 г. Белпэдтэхнікум у Менску, пачаў вучыцца ў Беларускім Дзяржаўным Унівэрсытэце. У 1930 г. арыштаваны, сасланы ў Расію. У 1938 г. вярнуўся ў Менск. Падчас нямецкай акупацыі быў, між іншым,
  • (57) – 26.06.1968 г. памёр у Нью-Брансвіку (ЗША) а. Сьцяпан Войтанка (нар. 28.10.1886 г.), праваслаўны сьвятар высьвячаны ў 1918 г. у Гародні, у 30-ыя гады быў настаяцелем Марозавіцкага прыхода на Гарадзеншчыне. У 1938 г. быў звольнены Гарадзенскай кансысторыяй за «супраціў палянізацыі праваслаўнай царквы» і за ўдзел сына Віктара ў віленскіх беларускіх арганізацыях. З 1944 г. у эміграцыі. У 1948 г. браў удзел у аднаўленьні БАПЦ, служыў настаяцелем прыхода Жыровіцкай Божай Маці ў Гайленд-Парку. Апошнія гады сьвятарства правёў у прыходзе БАПЦ у Нью-Брансвіку. Пахаваны ў Іст-Брансвіку.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com