Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (3)

    Na UB u Sakołcy i pośle ŭ sudzie ŭ Biełastoku abvinavaczanych i śviedkaŭ asablivo szczacielno raspytvali pra sąd doraźny, jaki Niemcy pierad rasstrełam zrabili ŭ vadzianym mlinie ŭ Nietupie. Hety dzieravianny budynak staić i dziś nad reczkaj pry szasie da Kruszynianaŭ nidaloko vioski Biełahorcy. Daŭno…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • „Ja choču byti bliźka ludiam”

    Rozhovôr Jana i Haliny Maksimjukov z poetkoju Zojoj Sačko

    Jan: Čy pomniš, koli v tebe zjavivsie impuls, kob napisati peršy viêrš? I na jakôj movi tobiê napisałosie? Zoja: O, ja dumała, što ty tak i načneš… Ja učyłaś u školi v Parcievi, de była prykładnoju učenicieju. Pan od pôlśkoji movy skazav prynesti viêršyki pud… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Felieton

1792 – 2024

Co to są 232 lata od początku stworzenia świata (rym cym cym)? To kropelka w Oceanie Czasu. Chyba że ujmę to z mojej hajnowskiej, rodzinnej i subiektywnej perspektywy, uwzględniając w niej wojny, Bieżeństwa, „naszą małą stabilizację” lat. 60 ubiegłego wieku, Gierkowszczyznę, Jaruzelszczyznę i ten oto majowy numer „Czasopisu”. To wtedy ma swój ciężar i moc. Bo wypełni się ten Czas żywymi i zmarłymi, którzy są też żywi, tylko inaczej.

Krwią, radością, miłością, nienawiścią, chorobami, przyjaciółmi i wrogami. I Nutelką, domową psiną, która równo rok temu po trzynastu latach życia razem z nami, tygodniami, uparcie, nie spuszczała z nas wzroku, prosząc: „Pozwólcie mi odejść, wszystko będzie dobrze…”.
7 kwietnia decyzją 151 Wyborców z okręgu 7, a więc części mojej rodzinnej Lipowej, zostałem radnym miasta Hajnówka, którym zresztą przy tej okazji raz jeszcze pięknie dziękuję za zaufanie. Moi przodkowie – Kowszyłowie i Panasiuki – gdyby tylko mogli, to by potwierdzili, że po stuleciach zrealizowała się jakaś tam maleńka sprawiedliwość dziejowa. Bo z tego, co wiem, od czasu, kiedy pierwsi z nich stali na „straży” Puszczy, żaden kolejny z nich nie wziął nawet cząstki odpowiedzialności za lokalną społeczność, realizowali się wyłącznie jako chłopi, pracownicy biurowi, technicy drzewni… Unikali polityki, dopiero ja „się wynaturzyłem”.

Samorząd był więc poza domeną ich wszelkich zainteresowań, co skrzętnie wykorzystywali ich znajomi, susiedy i nawołocz, zbyt często dla własnych partykularnych korzyści, a miasteczko podupadało, wyludniało się i stawało się przy okazji co roku, manifestacją antybiałoruskich demonstracji, ku chwale „Burego” i jemu podobnych drani.

Nowi radni spróbują ten niekorzystny trend powoli odkręcać. Wiem dobrze, co mówię, bo „HajNówka Samorządowcy” mają w radzie większość, a więc silny mandat, żeby zmieniać rzeczywistość wokół ku chwale Naszej Małej Ojczyzny.

Resztą zajmą się, mam nadzieję skutecznie, policja i prokuratura, bo taki, np. artykuł 231 Kodeksu Karnego, w kontekście głośnego wydawania przez poprzednią władzę w Hajnówce pieniędzy z Funduszy Norweskich, nie może być martwym artykułem.

Christos Woskriesie! Woistinnu Woskriesie!

Arkadiusz Panasiuk

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў кастрычніку

    1005 – 1019 г. першая згадка ў летапісах пра Бярэсьце. 710 – 1314 г. князь Давыд Гарадзенскі разбіў вялікі паход крыжакоў на Наваградак. 625 – 1399 г. паражэньне ад татараў арміі Вялікага Княства Літоўскага на чале зь князём Вітаўтам на …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (437) – атрыманьне ў 1587 г. горадам Лідай самакіраваньня паводле магдэбурскага права.
  • (133) – 18.10.1891 г. нар. Лукаш Голад, праваслаўны сьвятар, прыхільнік беларусізацыі праваслаўнай царквы, за што парасьледаваўся польскімі ўладамі. У 1927-1928 гг. у Вільні рэдагаваў і выдаваў часопіс „Праваслаўная Беларусь”. Памёр 6.11.1947 г. у Вільні, дзе і пахаваны на праваслаўных могілках.
  • (131) – 18.10.1893 у Каўнасе нар. Уладзімір Уладамірскі (сапраўднае Малейка), акцёр. Сцэнічную дзейнасьць пачынаў у 1920 г. у Бабруйску. У гг. 1924-1959 іграў у тэатры імя Янкі Купалы ў Менску. Памёр 24.01.1971 г. у Менску, пахаваны там на Усхoдніх могілках.
  • (118) – 18.10.1906 г. у Зарудзічах на Смаргоншчыне нар. Алесь Салагуб, беларускі паэт, вязень Лукішак. Закончыў Віленскую беларускую гімназію (1927), у 1928 г. нелегальна перайшоў у БССР, дзе закончыў Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт (1931). 10.08.1933 г. быў арыштаваны  і 17.05.1934 г. расстраляны. Друкаваўся з 1925 г., у 1929 г. у Менску выйшаў зборнік вершаў „Лукішкі”. У 1961 г. у часопісе „Полымя” апублікаваны яго „Лукішскі дзёньнік”.
  • (106) – 18.10.1918 г. у Віцебску памёр Уладзімір Стукаліч, гісторык і краязнавец. Нар. 28.10(9.11.)1856 г. у Якабштаце Курляндзкай губ. Гадаваўся ў Віцебску, дзе закончыў гімназыю. У гг. 1879-1883 вучыўся на юрыдычным факультэце Пецярбургскага унівэрсытэта. Працаваў у казённых палатах у Слоніме, Гродне, Віцебску. У 1886 абараніў кандыдацкую дысэртацыю „Юрыдычнае становішча гарадзкіх абшчын у Заходняй Русі”. Працаваў адвакатам у Віцебску. Пісаў працы пра Аляксея Сапунова, Міколу Нікіфароўскага, выказваўся за адкрыцьцё унівэрсытэта ў Віцебску. Быў адным са стваральнікаў і членам Віцебскай вучонай архіўнай камісыі.
  • (105) – 18.10.1919 г. у в. Старое Сяло на Меншчыне нар. Усевалад Кароль – палітычна-грамадзкі дзеяч. У 1928-1929 гг. вучыўся ў беларускай гімназіі ў Радашковічах. З 1929 г. вучань Віленскай Беларускай Гімназіі, якую закончыў у 1936 г. Пасьля студэнт мэдычнага факультэту Віленскага Унівэрсытэту.
  • (104) – 18.10.1920 г. закончыліся ваенныя дзеянні паміж Польскім войскам і Чырвонаю арміяй.
  • (53) – 18.10.1971 г. у Бальбінаве (Латвія) памёр кс. Язэп Гайлевіч (нар. 26.02.1893 г. у Драздах Дзісенскага пав.), прыхільнік беларусізацыі каталіцкага касьцёла, дзеяч Беларускага руху ў Латвіі.
  • (33) – 18.10.1991 г.  памёр у Вішневе Пятро Бітэль (нар. 19.06.1912 г. у Радуні), настаўнік, пісьменьнік і перакладчык, м. інш. „Пана Тадэуша” на беларускую мову; вязень сталінскіх лагероў (1950-1956).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis