Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Felieton

1792 – 2024

Co to są 232 lata od początku stworzenia świata (rym cym cym)? To kropelka w Oceanie Czasu. Chyba że ujmę to z mojej hajnowskiej, rodzinnej i subiektywnej perspektywy, uwzględniając w niej wojny, Bieżeństwa, „naszą małą stabilizację” lat. 60 ubiegłego wieku, Gierkowszczyznę, Jaruzelszczyznę i ten oto majowy numer „Czasopisu”. To wtedy ma swój ciężar i moc. Bo wypełni się ten Czas żywymi i zmarłymi, którzy są też żywi, tylko inaczej.

Krwią, radością, miłością, nienawiścią, chorobami, przyjaciółmi i wrogami. I Nutelką, domową psiną, która równo rok temu po trzynastu latach życia razem z nami, tygodniami, uparcie, nie spuszczała z nas wzroku, prosząc: „Pozwólcie mi odejść, wszystko będzie dobrze…”.
7 kwietnia decyzją 151 Wyborców z okręgu 7, a więc części mojej rodzinnej Lipowej, zostałem radnym miasta Hajnówka, którym zresztą przy tej okazji raz jeszcze pięknie dziękuję za zaufanie. Moi przodkowie – Kowszyłowie i Panasiuki – gdyby tylko mogli, to by potwierdzili, że po stuleciach zrealizowała się jakaś tam maleńka sprawiedliwość dziejowa. Bo z tego, co wiem, od czasu, kiedy pierwsi z nich stali na „straży” Puszczy, żaden kolejny z nich nie wziął nawet cząstki odpowiedzialności za lokalną społeczność, realizowali się wyłącznie jako chłopi, pracownicy biurowi, technicy drzewni… Unikali polityki, dopiero ja „się wynaturzyłem”.

Samorząd był więc poza domeną ich wszelkich zainteresowań, co skrzętnie wykorzystywali ich znajomi, susiedy i nawołocz, zbyt często dla własnych partykularnych korzyści, a miasteczko podupadało, wyludniało się i stawało się przy okazji co roku, manifestacją antybiałoruskich demonstracji, ku chwale „Burego” i jemu podobnych drani.

Nowi radni spróbują ten niekorzystny trend powoli odkręcać. Wiem dobrze, co mówię, bo „HajNówka Samorządowcy” mają w radzie większość, a więc silny mandat, żeby zmieniać rzeczywistość wokół ku chwale Naszej Małej Ojczyzny.

Resztą zajmą się, mam nadzieję skutecznie, policja i prokuratura, bo taki, np. artykuł 231 Kodeksu Karnego, w kontekście głośnego wydawania przez poprzednią władzę w Hajnówce pieniędzy z Funduszy Norweskich, nie może być martwym artykułem.

Christos Woskriesie! Woistinnu Woskriesie!

Arkadiusz Panasiuk

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (452) – У 1573 г. апрацаваны і прадстаўлены да зацьвярджэньня кандыдатам на трон Рэчы Паспалітай Генрыхам Валезіюшам прывілеі для шляхты, паводле якіх між іншым яна свабодна выбірала караля.
  • (129) – 2.06.1896 г. у Гайніне Слуцкага павету нар. Пётр Татарыновіч, беларускі каталіцкі святар, нацыянальны дзеяч, між іншым пераклаў на беларускую мову „Quo vadis” Генрыка Сянкевіча. Памёр у Рыме 3.09.1978 г.
  • (120) – 2(15).06.1905 г. у г. Веліж, Віцебскай губэрні. нар. Юрка Віцьбіч (сапраўднае прозьвішча Георгій Шчарбакоў) – пісьменьнік. Закончыў гімназію. Друкаваўся з 1929 г. У час нямецкай акупацыі праяўляў вялікую пісьменьніцкую актыўнасьць, ягоныя творы былі друкаваны ў многіх часопісах. Выдаў у той час два зборнікі публіцыстыкі „Вяліскія паўстанцы” ды „Нацыянальныя Сьвятыні”. У Нямеччыне ў 1946 годзе разам з Н. Арсеньневай

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com