Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Reżim w Mińsku domagał się wydania opozycjonisty

28 listopada Sąd Okręgowy w Poznaniu odmówił ekstradycji Białorusina Dzmitryja Pleskaczowa (na zdjęciu). Z wnioskiem o jego wydanie władzom Białorusi w październiku wystąpiła prokuratura w Mińsku, która postawiła mu dwadzieścia trzy zarzuty. Reżim oskarżał emigranta na podstawie ośmiu artykułów kodeksu karnego – za podżeganie do nienawiści, udział w masowych zamieszkach, organizowanie działań naruszających porządek publiczny, nawoływanie do sankcji, utworzenie organizacji „ekstremistycznej”, oczernianie i obrazę Aleksandra Łukaszenki, obrazę urzędnika państwowego.

Pochodzący z niewielkiej miejscowości Czausy w obwodzie mohylewskim Dzmitry Pleskaczou ma 28 lat. W Białorusi pracował jako barman. W 2018 r. wyjechał do pracy do Polski. Na początku 2020 r. wrócił do kraju. Kiedy w sierpniu zaczęły się masowe protesty po sfałszowanych wyborach prezydenckich, przyłączył się do nich. Wychodził na uliczne akcje w rodzinnym mieście, a następnie brał udział w wiecach w Brześciu. Wówczas wraz z przyjaciółmi założył i administrował na Telegramie czat „97% Chausy”, na którym do dziś kontaktują się pochodzące z Czaus osoby o opozycyjnych poglądach. Po tym, jak milicja i KGB zaczęli zatrzymywać tych, którzy go subskrybowali, 5 września 2020 r. uciekł do Polski. Złożył wniosek o międzynarodową ochronę i otrzymał status ochrony uzupełniającej. Zamieszkał w Poznaniu, gdzie podjął działalność gospodarczą (jest właścicielem kilku gabinetów kosmetycznych).

Sprawę karną przeciwko Pleskaczowowi w Białorusi wszczęto w 2021 r. Rok później opozycjonista został wpisany na „listę terrorystów”. 

Na przesłuchanie w poznańskiej prokuraturze, a potem na sprawę w sądzie, Pleskaczou stawił się z adwokatem. Jego wynajęcie opłaciła organizacja praw człowieka Dissident.by. Prawnicy, z którymi wcześniej się kontaktował, żądali na początek około sześciu tysięcy złotych.

W sprawie pomagał też zespół prawny przy Zjednoczonym Gabinecie Przejściowym Swiatłany Cichanouskaj. 

Odrzucając wniosek o ekstradycję Pleskaczowa, poznański sąd uznał, że był on motywowany politycznie. Wyrok jest prawomocny.

Za portalem Zerkalo.io

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (108) – 10.06.1917 г. у Менску выйшаў першы нумар газэты „Вольная Беларусь” пад рэд. Язэпа Лёсіка. Выдавалася да лістапада 1918 г.
  • (102) – 10.06.1923 г. у Варшаве памёр Міхал Фэдароўскі (нар. 1.09.1853 г. у Варшаве), фальклярыст, этнограф, калекцыянер, з 1877 г. амаль 30 гадоў жыў у Пружанскім павеце і збіраў беларускі фальклёр, які выдадзены ў 8 тамах пз. “Lud białoruski” (1897-1903, 1935-1981). Пахаваны на могілках Павонзкі.
  • (89) – у 1936 г. у Вільні быў надрукаваны апошні, сёмы  нумар беларускага сацыялістычнага часопіса „Золак” (друкаваўся з 1933 г.). Ягонымі рэдактарамі ды выдаўцамі былі: Яўген Аніська (выпускнік Віленскага Унівэрсытэту) – пасьля вайны быў настаўнікам беларускай мовы ў пачатковай школе ў Ягуштове каля Бельска ды Мікалай Чарнецкі народжаны ўвёсцы Малыя Азяраны каля Крынак – выпускнік Карлавага Унівэрсытэту ў Празе.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com