Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    21. Samaabarona i śmierć Żyda Berszki (2)

    Savieckaje vojsko i pahraniczniki spaczatku ŭsich ludziej z hetych troch viosak vyvieźli za Śvisłacz na zborny punkt u Nieparożnicach. Zahadali im usio z saboju zabrać, szto tolko mahli ŭziać na furmanku. Pośle saviety mieli ich parassyłać dalej u Biełaruś. Raptam pryjszoŭ zahad, szto kali chto…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    9. Miastu H. na do widzenia

    Jeszcze mi tylko spacer pozostał Wąską aleją przez zielony park Wiatr w drzewach szemrze ledwie przebudzony Tak jak wczoraj, przedwczoraj, od lat Tak dziwna ta chwila brakuje słów… (Budka Suflera, „Memu miastu na do widzenia”, 1974) Nedaleko od mojoho liceja byv neveliki park, utisnuty… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Выбары як плебісцыт і подых надзеі

 

Напагатове міліцыя, амонаўцы і войска. У турмах палітычныя вязні і незалежныя назіральнікі выбараў. Так выглядаў асноўны дзень прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі.

65-гадовы Аляксандр Лукашэнка, які 26-ты ўжо год кіруе дзяржавай, за нішто не хоча здаць уладу. Аднак беларускі народ відаць стаміўся ўжо надта доўгім тэатрам аднаго акцёра і хоча ўрэшце перамен. Людзі бачаць, кожны ў сваёй сям’і, што жыць у краіне ёсць горш і горш, і не вдаць перпектыў на лепшае жыццё. Нікога не пераконвае, што гэта нібыта з-за каронавіруса. Бо ж Беларусь інакш чымсці іншыя дзяржавы не ўвяла ж жорсткага санітарнага рэжыму, які так ці інакш надта ўдарае ў эканоміку краіны. Прычына тут іншая – адсутнасць рэформаў і штораз больш складаныя адносіны з Расіяй.

Лукашэнка страціў давер у народзе менавіта таксама з-за каронавіруса. Ад велмі небеспечнага мікроба пацярпелі і цярпяць надалей многія беларусы, якіх яшчэ пяць месяцаў таму кіраўнік дзяржавы супакойваў, што „да праваслаўнай Пасхі гэта пандэмія скончыцца”. Аказалася, што яму здароўе грамадзян не так ужо і важнае.

Хваля незадавльнення ў краіне нарастала ад гадоў, але менавіта апошнія праблемы і падзеі сталі пераломнымі. Паказалі гэта надта шматлюдныя сустрэчы альтэрнатыўнай кандыдаткі з выбаршчыкамі.

Сёлетнія прэзідэнцкія выбары ў Беларусі гэта не так выбары як плебісцыт. Людзі аддалі свой голас не так на кандыдатаў як супраць. Электарат Лукашэнкі – гэта ў асноўным чыноўнікі і пенсіянеры. Яны таксама з мусу толькі застаюцца яшчэ пры ім, бо не бачаць альтэрнатывы або проста баяцца зменаў. Хаця многія, аказваецца, гатовыя былі б нават абвясціць непаслухмянасць.

Тыя, што аддалі свой голас на Святлану Ціханоўскую ці кагосці з трох іншых альтэрнатыўных кандыдатаў, прагаласавалі ў сапраўднасці не за імі, але супраць Лукашэнкі. Цьмяныя выбарчыя праграмы не мелі тут істотнага значэння. Нават павышэнне ўдвая зарабатнай платы, што паабяцаў Лукашэнка, калі яго ізноў выбяруць. Толькі што такое абяцаў ён ужо не адзін раз…

Чарга выбаршчыкаў у менскім мікрараёне Дамброўка
ФОТА: «РАДЫЁ СВАБОДА»

Хто колькі набярэ галасоў дакладна невядома. Вынікі, якія абвесціць старшыня Цэнтральнай выбарчай камісіі Лідзія Ярмошына, застануцца і так невярыгоднымі паколькі выбары ў Беларусі цалкам нетранспарэнтныя. Да падліку галасоў назіральнікаў нават здалёк не дапускаюць ахоўнікі. А некаторых загаддзя арыштавалі і пасадзілі ў турмы. Тады невядома хто злічае галасы і наогул ці нават іх злічае.

Нам – этнічным беларусам, пражываючым на родным Падляшшы і ў Польшчы, зразумела вельмі залежыць, каб Беларусь стала ўрэшце поўнасцю дэмакратычнай дзяржавай з сапраўдным гістарычным нацыянальным абліччам, якой грамадзяне рэальна маглі б будаваць свой дабрабыт. Маючы за сабою такую айчыну-маці і нам было б лягчэй заставацца беларусамі. На жаль уплыву на тое, што адбываецца цяпер у Белпрусі, мы не маем. Таму можам толькі заклікаць, каб нявінных людзей хутка павыпускалі з турмаў і каб не было рэпрэсій у адносінах да апазіцыі.

Нягледзячы на тое, што здарыцца пасля афіцыйнага абвяшчэння вынікаў выбараў, ужо можна сказаць што ў Беларусі адбылася змена. У Польшчу і свет пайшоў іншы чымсці раней вобраз беларускага грамадства. Не як дагэтуль схаванага ў сабе і запалоханага, але з паднятымі ўверх тварамі з надзеяй на лепшую будучыню.

Юрка Хмялеўскі

P.S. На жаль сярод арыштаваных незалежных наглядальнікаў выбараў знайшоўся таксама наш супрацоўнік з Мінска Ягор Віняцкі. Затрымалі яго ў чацвер 6 жніўня на месцы пражывання. Быў засуджаны на 15 сутак зняволення. Ягор, трымайся! Памятай, што ў гэты складаны час для цябе і Беларусі мы з табою. (рэд.)

Ягор Віняцкі
Фота Пятра Маркелава

Заява

Мы, беларускія журналісты з Польшчы, уважліва сочым і апісваем падзеі, якія зараз адбываюцца ў Беларусі. Мы занепакоеныя колькасцю затрыманняў карэспандэнтаў, задача якіх – паведамляць і апісваць рэчаіснасць. Звяртаемся да ўладаў у Менску дазволіць журналістам працаваць і паважаць асноўныя свабоды і правы чалавека. Выказваем поўную салідарнасць з журналістамі і палітыкамі, якія знаходзяцца ў зняволенні. Чакаем іх вызвалення. З непакоям адзначаем парушэнні падчас датэрміновага галасавання і ў дзень выбараў. Мы заклікаем да сумленных і дэмакратычных выбараў і павагі да волі беларускага народа.

Тамаш Суліма

старшыня Асацыяцыі беларускіх журналістаў у Польшчы

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў траўні

    770 – у 1254 г. быў падпісаны мірны дагавор паміж вялікім князем Міндоўгам і галіцка-валынскім князем Данілам Раманавічам. 740 – разгром у 1284 г. войскамі літоўскага князя Рынгальда мангола-татарскіх войск каля вёскі Магільна. 530 – у 1494 г. у Гародні …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (258) – у 1766 г. у Вялікім Княстве Літоўскім была ўведзена адзіная сістэма мераў і вагаў.
  • (141) – 8.05.1883 г. нар. у Данілаўцы каля Сьветлагорска Сьцяпан Некрашэвіч (расстраляны 20.12.1937 г.), беларускі мовазнаўца, аўтар чытанак і слоўнікаў беларускай мовы.
  • (91) – У траўні 1933 г. выйшаў у Вільні першы нумар беларускага культурна-грамадзкага й літаратурнага часопіса „Беларускі летапіс” (выходзіў да 1939 г.). Адным з яго заснавальнікаў і потым рэдактарам быў Рыгор Шырма, а аўтарамі зьяўляліся між іншым дзеячы беларускага руху (таксама ў пасьляваеннай Польшчы) Піліп Кізевіч і Вінцук Склубоўскі.
  • (79) – 8-9.05.1945 г. капітуляцыя фашыстоўскай Нямеччыны. Канец ІІ сусьветнай вайны ў Эўропе.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis