Тыя каранцінныя меры, беларускія ўлады не бачаць у сябе падстаў ажно да такой трывогі. Школы і навучальныя ўстановы працуюць там нармальна, праходзяць культурныя мерапрыемствы, адбываюцца спратыўныя матчы з удзеламм заўзятараў. Адмяняюцца або пераносяцца толькі мерапрыемствы з удзелам дзяцей.

Паводле афіцыйных звестак пад канец сакавіка лік заражаных каронавірусам дасягнуў амаль сотні. Гэта адносна менш чымсьці ў Польшчы і іншых краінах. Таму кіраўнік дзяржавы Аляксандр Лукашэнка не загадвае прымяняць жорсткія меры, думаючы што зараза яго народ абыдзе бокам. Мінімалізуе праблему, кажучы што на свеце з-за каронавіруса настаў „масавы псіхоз”. Безразумным назваў закрыванне дзяржаўных межаў. За гэта скрытыкаваў нават „брацкую” Расію. – Бо хто ад каго павінен закрываць мяжу? – пракаментаваў рашэнне Масквы.

Беларусь завельмі не клапоціцца таксама суайчыннікамі, якія працуюць, вучацца або адпачываюць у іншых краінах. – Калі яны ад нас з’ехалі, няхай там сядзяць, – сказаў у палове сакавіка Лукашэнка. Аднак Міністэрства замежных спраў усё-такі сарганізавала дапамогу ў вяртанні іх у Беларусь. Але перадусім турыстам. Такую патрэбу заявіла ў консульствах Беларусі ажно восем тысяч асоб. Беларускі МЗС рашуча намаўляе грамадзян, каб пакуль не выязджалі з краіны. Безвынікова, бо толькі ў адзін тыдзень у палове сакавіка за мяжу падалося каля 11 тысяч беларускіх турыстаў.

У тэлебачанні і іншых беларускіх сродках масавай інфармацыі пра сітуацыю з каронавірсам гаворыцца штодня, але не ў такі трывожны спосаб як у Польшчы. Дзяржаўныя тэлеканалы амаль не паказваюць трагічнай сітуацыі ў Італіі, што з’яўляецца яркім доказам рэальнай пагрозы ад каронавіруса.

Нягледзячы на гэта беларускія медыкі па меры магчымасцей рыхтуюцца да выбуху эпідэміі ў краіне. Арганізуюць ложкі ў шпіталях і апаратуру. Глядзяць аднак перадусім на Лукашэнку, а не на рэальныя меры, якія трэба прымаць.

Стрыманасць кіраўніка дзяржавы вынікае аднак найперш з аграмадных коштаў увядзення ў краіне каранціна. Тымчасам Беларусь паглыбляецца ў эканамічным крызісе. Мала што ў дзяржаўнай казне няма запасу грошай (на надзвычайныя, такія як цяпер сітуацыі), то расце задоўжанасць. У сувязі з абмежаваннямі Масквы ў пастаўках паліваў, да нерантабельнай эканомікі Беларусі трэба дакладаць штораз больш грошай. А няма з чаго.

Беларускі рубель раптоўна паслабеў. У банках пачынае не хапаць валюты, бо людзі на ўсякі выпадак пачалі выплачваць долары і еўра.

Грамадзянам, якія ўжо адчуваюць пагаршанне ўзроўню жыцця, Лукашэнка з экранаў тэлевізараў тлумачыць, што гэта вынік агульнага сусветнага эканамічнага крызісу. Пра сапраўдныя прычыны – няўвядзенне рэформаў – маўчыць. Гэта цяпер яму надта невыгадна, паколькі да жніўня павінны адбыцца прэзідэнцкія выбары, у якіх свой удзел даўно заявіў.