Ёсць на Пружаншчыне вёска Шэйпічы. Для простых людзей назва гэтай вёскі ні пра што не гаворыць: вёска як вёска. Ды не! Гэта знакамітая вёска ў Заходняй Беларусі. Можа, крыху менш вядомая за слонімскія Чамяры, але і яна дала Беларусі шмат знакамітых людзей. Пра двух вяскоўцаў…
У архівах бібліятэкі імя Врублеўскіх пры Літоўскай Акадэміі Навук мне пашанцавала трапіць на „Акты издаваемые виленскою комиссіею для разбора древних актовъ” (Акты относящіеся къ исторіи Западно-русской церкви 1443-1663) (Вільня, 1908). У томе XXXIII знаходзім невядомы дагэтуль дударскай супольнасці ліст-скаргу ксяндза Віткоўскага на праваслаўнае насельніцтва горада…
Na dware duchata, nawat, jak dożdż i paśla dażdża, ceły czas duchata, bo nam burżuji zatruli cełuju ziamlu, i kidajucca na tych, chto palić drwowami ǔ piacze. Heta ni my trujam, heta wy. Chopić takoj haspadarki. Taki wokryk ściakaja pa jich jak wada pa huscy. Ali ja ni ab hetym budu siońnia pisać. Napiszu ab tom, chto czytają, a chto ni czytaja, i ci czytajuć maładyja, i chto hetyja naszyja maładyja. Musim wiedać, na czom stajim. Ja znaju, szto ludzi hultawatyja i niczoho ni choczuć wiedać. Tolki piszy jim miłyja kazki. Heta ni maja sprawa, miłyja kazki.
Disiaka ja chodiła zo svojim Vaniom po sklepi i divovałasie, što vže povno sviatočnych ozdobuv, lampočok, słodyčy. Na počatku listopada siejoho šče ne było. Čechi počali šykovatisie do Ruzdva. Nu tak, ostałosie ono puvtora miêsecia… Chutko naša hulicia rozsviêtitsie kolorovymi lampočkami, čuť ne v kažnum oknovi zapalitsie svicen. Jdou Vanoce…
Któregoś dnia, całkiem niedawno… Zadzwonił telefon. – Słuchaj – mówi głos – robimy tu spis wszystkich przewodniczących BAS-u i brakuje nam kogoś na tej liście. Kto był szefem po tobie? – Tomek Topolewski oczywiście – odpowiedziałem od razu i dodałem parę istotnych szczegółów z tamtych…
Kali ja čytaŭ knihu „Па Прыпяці па Нобэль”, napisanuju Hannaj Kandraciuk, mianie nie pakidali supiarečlivyja pačućci zadavalnieńnia i smutku. Zadavalnieńnie brałasia z taho, što ja čytaŭ knihu nastolki cikavuju i zajmalnuju, što mnie zachaciełasia pračytać da kanca 300 staronak pra ŭkrainskaje Paleśsie – to bok,…
З беларускім бардам, паэтам, літаратуразнаўцам і краязнаўцам Андрэем Мельнікавым пазнаёміўся я даўно. Нават і не памятаю, дзе і пры якіх абставінах. У 2007 годзе ён разам з творчай інтэлігенцыяй прымаў удзел у Сынковіцкай царкве на Зэльвеншчыне ў свяце духоўнай паэзіі, а потым мы разам адзначалі…
Rozmowa z Katarzyną Trzaską, reżyserką filmu pod tym samym tytułem
Творы Янкі Целушэцкага
З гарадзенскім паэтам і журналістам Уладзімірам Шурпам пазнаёміўся яшчэ ў пачатку 1990-х гадоў. Ён працаваў на Гарадзенскім абласным радыё журналістам і часам бываў у Слоніме. Тут мы і пазнаёміліся. Невысокага роста, сціплы і шчыры чалавек распавядаў пра сваю працу на радыё, прасіў дасылаць інфармацыі, пісаць…
Stowarzyszenie Dziennikarzy Białoruskich.
15-959 Białystok, ul. Zamenhofa 27
E-mail: redakcja@czasopis.pl
Tel. (+48) 502 661 316
W celu zaprenumerowania czasopisma w wersji papierowej należy odpowiednio do liczby zamawianych egzemplarzy i okresu prenumeraty wpłacić wielokrotność 9 zł (w cenie zawarty jest już koszt wysyłki) na rachunek wydawcy – Stowarzyszenia Dziennikarzy Białoruskich w Banku PEKAO S.A.:
30 1240 5211 1111 0000 4928 9343
W tytule operacji bankowej należy podać dokładny adres, na który ma być wysyłany „Cz”.
